عطیه اسدالهی همدانی

در چهارچوب پسامدرنیته انگاشت های زیبایی گرایانه دیگر تنها به حوزه های هنری استاندارد محدود نمی شود، بلکه حوزه های جدیدی را نیز در بر می گیرد که ممکن است در نظر اول چندان زیبایی گرایانه به ن ظر نرسد . در میان این حوزه ها می توان از فرهنگ عامه نام برد که خود شامل زیر مجموعه های بسیاری من جمله انواع رسانه های دیداری و شنیداری است. ادبیات پسامدرن نیز از این خصوصیت بی بهره نمانده است. حوزه هایی که شاید قبل تر در بازه ی ادبیات پذیرفته نمی شد، اکنون زمینه های نوظهوری هستند که به شدت نیازمند پژوهش صاحب نظران می باشد چه در نگاه سنتی و چه پسامدرن متن موسیقی یکی از اشکال ادبیات است و در نتیجه نقد و بررسی آن نه تنها جزو وظایف متخصصان مطالعات رسانه بلکه وظیفه محققان و منتفدان ادبی است . متن موسیقی مورد پسن د فرهنگ عامه که معمولاً شامل ژانرهای خاصی نظیر رپ، پاپ و راکمی باشد، گرچه تا حد زیادی متاثر از نیاز بازار نوشته می شود، اما نمی توان آن را تنها پاسخی به این نیاز دانست . در چهارچوب نظری پسامدرن که گفتمان های فرهنگ عامه در برابر گفتمان های هنر والا از حقوق یکسانی برخوردار است، علل و عوامل پیچیده تری در جهت دهی این نوع ادبیات مبدل (متن موسیقی) مؤثر شناخته می شوند . این مقاله سعی بر آن دارد که بر اساس سه نظریه رایج فرهنگ عامه که عبارتند از جامعه ی توده، صنعت فرهنگ و تکامل تصاعدی به بررسی رابطه ادبیات مشروع و م تن موسیقی فرهنگ عامه بپردازد.

ادبیات مشروع، پسامدرنیته، تکامل تصاعدی، جامعه ی توده، رسانه شنیداری، صنعت فرهنگ، فرهنگ عامه، متن موسیقی