مسعود طهانی - دانشگاه فردوسی مشهد – دانشکده مهندسی – گروه مکانیک
مرتضی عنبرسوز - دانشگاه فردوسی مشهد – دانشکده مهندسی – گروه مکانیک

بعد از استفاده از پوشش های سرامیکی در ایمپلن ت های دندانی به دلایل مختلف از جمله سازگاری زیستی با استخوان، فقدانبافت فیبری در محل اتصال ایمپلنت و نیز اتصال محکم تر پوشش با استخوان، امروزه استفاده ا ز مواد هدفمند در ایمپلن ت های دندانیبرای دست یابی به موفقیت کلینیکی بیشتر مطرح م ی باشد. هدف این مقاله، بهینه سازی توزیع تن ش های ایجاد شده در سطح مشترک استخوان- ایمپلنت، ناشی از بارهای وارده به یک نوع خاص از ایمپلنت دندانی است. در این مقاله از بیوماده جدید Co1/HAP به صورت FGM استفاده شده است. برای تحلیل تنش ایجاد شده در استخوان، از تحلیل المان محدود دو بعدی توسط نرم افزار Ansys 10.0 و همچنین تحلیل المان محدود سه بعدی توسط نرم افزار Cosmos Works استفاده شده است. FGM در دو جهت شعاعی و محوری مورد بررسی قرار گرفته است. نتایج نشان می دهد، که با استفاده از ایمپلنت FGM در جهت های محوری و شعاعی، تنش حداکثر در استخوان اسفنجی به ترتیب 0/35 و 0/7 تنش حداکثر ایجاد شده در استخوان در ایمپلنت دندانی تیتانیومی مرسوم می باشد.

ایمپلنت دندانی، توزیع تنش، استخوان، مواد هدفمند