محمد علی علیمردانی - دانشجوی دکترای تخصصی عمران سازه، گروه عمران، واحد لارستان، دانشگاه آزاد اسلامی، لارستان، ایران
عبدالمجید اسدی - استادیار گروه زمین شناسی،واحد شیراز، دانشگاه آزاد اسلامی، شیراز، ایران
لیلا شهریاری - استادیار گروه عمران واحد شیراز، دانشگاه آزاد اسلامی، شیراز، ایران

با توجه به عمر و دوره ساخت ساختمانهای کشور مخصوصا دهه های قبل از سال ۱۳۷۰ یسیاری از ساختمانها بصورت روش بنایی یا ترکیبی از بنایی و تغییر به دوره مهندسی ساختمان ساخته شده اند .عمدتا بهسازی و مقاو م سازی انجام شده در ساختمان غیر اصولی بوده و حتی با بررسی انجام شده در مواردی باعث تقلیل مقاومت نیز گردیده اند . این مقاله حاصل تحقیق در این ارتباط بوده و بعنوان نمونه بررسی انجام و در بخش مهمی از ساختمان روش مطلوب و مورد تایید آیین نامه و استاندارد های مقاوم سازی ارائه و بعنوان نمونه اجرا و نتایح دلخواه حاصل گردیده است کلیات این روش بدینگونه می باشد که در ابتدا نوع و مشخصات ساختمان و نواقص موجود در آن مشخص شده و سپس نسبت به رفع آنها و همچنین جهت تامین و اقناع ضوابط آئین نامه ای اقدام می شود. سپس با درنظر گرفتن طرحهای پیش بینی شده، ساختمان مجددا ارزیابی می گردد. همچنین در مورد اجزای غیرسازه ای آسیب پذیر نیز طرح و جزئیات بهسازی ارائه و اجرا گردیده است .

بهسازی،عملکرد، اجزا ساختمان