بهناز جوزی نجف آبادی - کارشناسی ارشد برنامه ریزی آموزشی دانشگاه اصفهان

یادگیری ترکیبی به عنوان یک روش یادگیری شامل یادگیری چهره به چهره،یادگیری الکترونیک زنده و یادگیری به شیوه خاص است. از طرفی تحقیقات نشان داده است که هر دو نوع آموزش الکترونیکی و آموزش سنتی دارای نقاط قوت و ضعف هایی است. هدف از مطالعه حاضر شناخت و درک عمیق تر از چالش ها و فرصت های یادگیری ترکیبی در عصر کرونا از دیدگاه دبیران شهر اصفهان می باشد. ابتدا در مرحله کیفی با مرور ادبیات موضوع، چالش ها و فرصت های یادگیری ترکیبی در عصر کرونا شناسایی گردید سپس با استفاده از روش دلفی و مراجعه به خبرگان و کسب نظر آن ها در طی سه دور دلفی اعتبار سنجی و درنهایت الگوی نهایی تحقیق طراحی شد. ابزار جمع آوری داده ها؛ مطالعات کتابخانه ای، پایگاه داده های معتبر، مصاحبه نیمه ساختاریافته و پرسشنامه مقایسه زوجی بود. جامعه آماری تحقیق شامل دبیران مقاطع مختلف شهر اصفهان هست که ۲۷ نفر به عنوان خبره انتخاب شدند. بر اساس یافته ها، از بین متغیرها، هشت مولفه در سه محور عوامل ساختاری، محتوایی و اجتماعی فرهنگی به عنوان فرصت های یادگیری ترکیبی در عصر کرونا و یازده مولفه در سه محور عوامل ساختاری، محتوایی و اجتماعی فرهنگی به عنوان چالش های یادگیری ترکیبی در عصر کرونا شناسایی و انتخاب شدند. به کارگیری راهبردهای یادگیری ترکیبی مشروط به انواع گوناگونی از آمادگی هاست، شامل آمادگی فناورانه ی برنامه های ملی یادگیری از راه دور، آمادگی دوره های برنامه ی درسی و محتوایی، پشتیبانی فنی، آمادگی آموزشی و حمایت از یادگیری در خانه و آمادگی برای پایش و ارزیابی است.

یادگیری ترکیبی، چالش ها، فرصت ها، تحقیق کیفی