فاطمه نصیری - دانشجوی کارشناسی ارشد دانشکده مهندسی شیمی، دانشگاه صنعتی سهند، تبریز، ایران
حسین حضرتی - دانشیار دانشکده مهندسی شیمی، دانشگاه صنعتی سهند تبریز، ایران

پلاستیک ها رایج ترین نوع زباله در اقیانوسها، دریاها، آبهای جاری و ساکن به حساب می آیند. به ذرات با سایزی کمتر از ۵ میلی متر میکروپلاستیک می گویند که به مرور مواد شیمیایی زیادی از آن ها خارج و وارد محیط زیست می شوند. همین امر موجب شده است تا این مواد به عنوان آلایندههای نوظهور مطرح گشته و ممانعت از ورود آنها به طبیعت بیش از پیش مورد توجه قرار بگیرد. مطالعات نشان داده اند که تصفیه خانه های فاضلاب نقش مهمی را در آزادسازی میکروپلاستیک ها در محیط زیست ایفا می کنند؛ یکی از روشهای موثر حذف میکروپلاستیک ها استفاده از بیوراکتور غشایی می باشد . در این تحقیق از این بیوراکتور استفاده شده است . خوراک ورودی به سیستم دارای COD، ۶۰۰mg/L بود. آنالیز COD برای اندازه گیری مواد آلی موجود در سیستم انجام شد. در حالت پایا میزان درصد حذف در بیوراکتور شاهد به ۵,۸۴% و در بیوراکتور حاوی میکروپلاستیک ها به ۹۲% رسید. نتایج آنالیز SMP هم نشان داد، میزان SMP برای راکتور حاوی میکروپلاستیک خیلی کمتر است و این نشان می دهد میکروپلاستیک بستر برای جذب ترکیبات آلی محلول را فراهم نموده است .

تصفیه ی فاضلاب، میکروپلاستیک ها، بیوراکتور غشایی ، گرفتگی غشا