تاثیر درمان رفتاری-شناختی (CBT) بر تغییر سبک های حل تعارض پرسنل نظامی و همسران ایشان طی همه گیری جهانی کووید-۱۹: یک مطالعه نیمه تجربی تصادفی سازی شده
عنوان مقاله: تاثیر درمان رفتاری-شناختی (CBT) بر تغییر سبک های حل تعارض پرسنل نظامی و همسران ایشان طی همه گیری جهانی کووید-۱۹: یک مطالعه نیمه تجربی تصادفی سازی شده
شناسه ملی مقاله: JR_MILIT-24-4_007
منتشر شده در در سال 1401
شناسه ملی مقاله: JR_MILIT-24-4_007
منتشر شده در در سال 1401
مشخصات نویسندگان مقاله:
محسن مرادی - دانشگاه علوم پزشکی اصفهان
فاطمه کلروزی - گروه پرستاری کودکان، دانشکده پرستاری، دانشگاه علوم پزشکی آجا، تهران، ایران
مریم نظام زاده - گروه پرستاری مراقبت های ویژه، دانشکده پرستاری، دانشگاه علوم پزشکی آجا، تهران، ایران
سید امیر حسین پیشگویی - گروه پرستاری مراقبت های ویژه، دانشکده پرستاری، دانشگاه علوم پزشکی آجا، تهران، ایران
آرش مرزبان - دانشگاه علوم پزشکی اصفهان
خلاصه مقاله:
محسن مرادی - دانشگاه علوم پزشکی اصفهان
فاطمه کلروزی - گروه پرستاری کودکان، دانشکده پرستاری، دانشگاه علوم پزشکی آجا، تهران، ایران
مریم نظام زاده - گروه پرستاری مراقبت های ویژه، دانشکده پرستاری، دانشگاه علوم پزشکی آجا، تهران، ایران
سید امیر حسین پیشگویی - گروه پرستاری مراقبت های ویژه، دانشکده پرستاری، دانشگاه علوم پزشکی آجا، تهران، ایران
آرش مرزبان - دانشگاه علوم پزشکی اصفهان
زمینه و هدف: پاندمی کووید-۱۹ سبب افزایش تعارضات و تنش های فراوانی در میان زوجین و خانواده ها شده است. در این میان به تنش ها و تعارضات احتمالی در خانواده های پراسترس همانند خانواده های نظامی کمتر توجه شده است. این پژوهش باهدف بررسی تاثیر درمان رفتاری-شناختی بر تغییر سبک های حل تعارض پرسنل نظامی و همسران ایشان طی همه گیری جهانی کووید-۱۹ انجام گردیده است. روش ها: در این مطالعه نیمه تجربی ۶۶ نفر از پرسنل نظامی و همسران ایشان وارد مطالعه شدند و با روش تصادفی سازی بلوکی به دو گروه آزمون (۳۲n=) و کنترل (۳۴n=) تخصیص یافتند. ابزار گردآوری داده ها در این پژوهش شامل فرم اطلاعات دموگرافیک و نسخه B پرسشنامه سبک های حل تعارض رحیم بود که در سه مرحله قبل، بعد و یک ماه پس از مداخله تکمیل شدند. درمان رفتاری-شناختی در طی ۹ جلسه ۹۰ دقیقه ای برای گروه آزمون ارائه شد. گروه کنترل در این پژوهش هیچ گونه آموزشی دریافت ننمودند. برای تجزیه وتحلیل داده ها از آزمون های تی مستقل، کای اسکوئر و دقیق فیشر در نرم افزارSPSS نسخه ۲۲ استفاده شد. یافته ها: نتایج نشان داد پس از اجرای درمان رفتاری-شناختی در گروه آزمون، میزان استفاده از سبک حل تعارض غیرسازنده به طور معنی داری نسبت به گروه کنترل کاهش یافت (۰/۰۰۱>P). همچنین استفاده از سبک حل تعارض سازنده نسبت به گروه کنترل به طور معنی داری افزایش یافت (۰/۰۰۱>P). نتیجه گیری: درمان رفتاری-شناختی سبب کاهش استفاده از سبک های حل تعارض غیرسازنده و افزایش استفاده از سبک های حل تعارض سازنده در میان پرسنل نظامی و همسران ایشان می گردد.
کلمات کلیدی: درمان رفتاری-شناختی, سبک های حل تعارض, پرسنل نظامی, کووید-۱۹
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/1711961/