محمدابراهیم غلامزاده - کارشناسی ارشد مهندسی شیمی، دانشگاه صنعتی امیرکبیر، دانشکده مهندسی ش
علی کارگری - استادیار مهندسی شیمی، دانشگاه صنعتی امیرکبیر، دانشکده مهندسی شیمی و
فرزین ذکایی آشتیانی - استادیار مهندسی شیمی، دانشگاه صنعتی امیرکبیر، دانشکده مهندسی شیمی،

حذف نیتروژن از گاز طبیعی به علت معایبی چون، کاهش دمای شعله و ارزش حرارتی سوخت و افزایش هزینههای ساخت خط لولهی انتقال و تأسیسات تقویت فشار دارای اهمیت میباشد. فرآیندی که بیشتر برایاین کار استفاده میشود فرآیند تقطیر سرمایشی است، اما به دلیل بالا بودن هزینههای سرمایهگذاری آن، سیستمهای غیرسرمایشی مانند جداسازی غشایی و جذب سطحی با تناوب فشار نیز پیشنهاد شده است. توجیهاقتصادی و فرآیندی هر یک این روشها به پارامترهایی مانند میزان آلایندهها، فشار و دبی گاز خوراک و همچنین میزان محصول و خلوص مورد نیاز، بستگی دارد. در این مطالعه، ضمن بررسی فرآیند جذب سطحی با ) تناوب فشار، به کمک نرم افزار شبیه سازی جذب سطحیAspen Adsim کارایی این روش برای کاهش نیتروژن یک گاز دورریز، از غلظت 33 درصد مولی به کمتر از 20 درصد، مورد ارزیابی قرار گرفته است. برایاین منظور شبیه سازی یک مدل آزمایشگاهی جذب سطحی با تناوب فشار، برای سه جاذب پیشنهاد شده جهت جذب نیتروژن (کلینوپتیلولیت خالصشده، منیزیم-کلینوپتیلولیت و تیتانوسیلیکات) انجام شد که نتایج آننشان داد، حداکثر بازیابی متان بدست آمده در این حالت توسط جاذب منیزیم-کلینوپتیلولیت و در حدود %23 ، با میزان خلوص حدود 81 % مولی متان میباشد

جذب سطحی، جداسازی نیتروژن و متان، جذب سطحی با تناوب فشار، کلینوپتیلولیت، زئولیت