فرشید اربابی
فریبا حقانی

مقدمه: روش های تدریس را می توان به دو رویکرد غیر فعال و فعال تقسیم نمود. بازی یکی از رویکردهای آموزشی فعال است که این مطالعه به بررسی اثر آن در درس انکولوژی پرداخته است. روش ها: در یک مطالعه نیمه تجربی، برای ۲۳ نفر از دانشجویان پزشکی دانشگاه علوم پزشکی زاهدان دو جلسه تدریس انکولوژی برگزار شد. در جلسه اول اصول کلی و تعاریف اولیه تدریس شد و سپس به طور تصادفی به دو گروه تقسیم شدند. به هر دو گروه متن خلاصه درمان مری از uptodate نسخه ۳/۱۷ و شرح حال یک بیمار با سرطان مری ارائه شد. دانشجویان هر دو گروه باید پس از مطالعه متن، ترتیب اقدامات درمانی ممکن برای بیمار را ارائه کنند. به افراد گروه مداخله کارت هایی داده شد که هر یک نشانگر یک اقدام درمانی بود و از آنها خواسته شد که ترتیب اقدامات درمانی را با استفاده از کارت ها مشخص کنند. پاسخ های دانشجویان بر اساس متن ارائه شده نمره گذاری گردید و نمرات با نرم افزار PASW ویرایش ۱۸ مقایسه گردید. نتایج: دوازده نفر در گروه کنترل و ۱۱ نفر در گروه مداخله قرار داشتند. بین میانگین نمره گروه کنترل ۶/۲۲±۴۶/۲۸ و گروه مداخله ۰۷/۲۶±۸۳/۵۵ از لحاظ آماری اختلاف معناداری وجود داشت (۰۱۶/۰, p=۶۳/۱۷, df=۶۷/۲t=). از نظر تعداد تعداد گزینه های پیشنهادی برای درمان نیز، میانگین گروه مداخله ۰۷/۰± ۸۵/۳ و برای گروه کنترل ۷۲/۱±۸۵/۴ بود.آزمون t نشان داد بین دو گروه اختلاف معنی دار آماری وجود دارد (۰۲۱/۰, p=۷۵۱/۱۶, df=۵۴/۲t=). نتیجه گیری:اگر چه هر دو گروه زمان یکسانی برای یادگیری داشتند، اما میانگین نمرات گروه مداخله به طور معناداری بیشتر از گروه کنترل است. به نظر می رسد روش بازی توانسته است موجب تمرکز بیشتر دانشجویان و همچنین یادگیری عمیق تری شود. تعداد گزینه های پیشنهادی در گروه مداخله به طور قابل ملاحظه ای کمتر از گروه کنترل است. که می توان گفت دانشجویان در گروه مداخله با مسوولیت و وسواس بیشتری به پیشنهاد روش های درمانی پرداخته اند. لذا تدریس انکولوژی با استفاده از بازی می تواند باعث افزایش یادگیری و ارائه بهتر درمان هدفمند توسط دانشجویان شود.

Oncology, game, teaching methods, انکولوژی، بازی، روش تدریس