سمیه طزری - دانشگاه الزهرا(س)
مهرانگیز شعاع کاظمی - دانشگاه الزهرا(س)
سیمین حسینیان - دانشگاه الزهرا(س)

چکیده هدف از پژوهش حاضر بررسی تاثیر آموزش تمرینات کاراته بر افزایش ابراز وجود دانش ­آموزان دختر مبتلا به کمرویی مقطع راهنمایی شهرستان سبزوار است. روش پژوهش نیمه تجربی و از نوع پیش­ آزمون- پس­ آزمون با گروه کنترل بود . نمونه­ گیری به­ صورت تصادفی و چند مرحله ­ای انجام شد و بعد از همسانی، افراد به سه گروه آزمایشی ( ۴۲ نفر ) و یک گروه کنترل (۱۴ نفر ) تقسیم شدند. گروه آزمایشی در معرض تمرینات کاراته (متغیر مستقل) قرار گرفت و گروه گواه هیچ­گونه آموزشی دریافت نکرد. زمان اجرای تمرینات شامل سه روز در هفته و روزانه ۱۲۰ دقیقه به مدت ۸ هفته بود . ابزارهای اندازه­ گیری عبارت بودند از: ۱- پرسشنامه کمرویی رافی با ۲۵ سوال ۲- پرسشنامه ابراز وجود گمبریل و ریچی با ۴۰ سوال که طی دو مرحله پیش ­آزمون و پس ­آزمون مورد استفاده قرار گرفت. داده ­های پژوهش حاکی از آن است که: آموزش کاراته سبب افزایش ابراز وجود دانش ­آموزان کمرو نمی­ شود ۵ p< % . تفاوت معناداری در ابراز وجود دخترانی که آموزش کاتا و کمیته دریافت کرده بودند نسبت به دخترانی که آموزش کاتا / کمیته دیده بودند، وجود نداشت ۵. p< %  تفاوت معناداری در ابراز وجود دخترانی که آموزش کمیته دریافت کرده بودند نسبت به دخترانی که آموزش کاتا دیده بودند، وجود نداشت ۵ . p< % آموزش کاراته تاثیر معناداری بر کاهش کمرویی ایجاد نکرد ۵ p< % . براساس یافته­ های پژوهش این­ گونه استنباط می­ شود که برای اصلاح رفتارهای نه چندان سازگار نیاز به تکنیک ­های متعدد می­ باشد که یکی از آن موارد می­ تواند استفاده از تمرینات فیزیکی / ورزشی باشد .

تمرینات کاراته, ابراز وجود, کمرویی, دانش آموزان دختر