هیدروژئوشیمی و منشا سیالات گرمابی منطقه ی زمین گرمایی سبلان برپایه ی یافته های ایزوتوپی
عنوان مقاله: هیدروژئوشیمی و منشا سیالات گرمابی منطقه ی زمین گرمایی سبلان برپایه ی یافته های ایزوتوپی
شناسه ملی مقاله: JR_NQUA-2-3_001
منتشر شده در در سال 1395
شناسه ملی مقاله: JR_NQUA-2-3_001
منتشر شده در در سال 1395
مشخصات نویسندگان مقاله:
رحیم معصومی - دانشگاه تبریز
علی اصغر کلاگری - دانشگاه تبریز
کمال سیاه چشم - دانشگاه تبریز
سهیل پرخیال - انرژی های تجدید پذیر ایران
خلاصه مقاله:
رحیم معصومی - دانشگاه تبریز
علی اصغر کلاگری - دانشگاه تبریز
کمال سیاه چشم - دانشگاه تبریز
سهیل پرخیال - انرژی های تجدید پذیر ایران
شیب زمینگرمایی بالا در اطراف کوه سبلان حاصل رخداد فعالیتهای پلوتونیک-ولکانیک در این ناحیه بوده که در اواخر دورهی ترشیری رخ داده اند. حاصل این فعالیتها تشکیل مخروط استراتوولکان سبلان و دیگر مظاهر سطحی عهد حاضر مربوطه از قبیل وجود چشمههای آبگرم، دودخانها و منافذ خروج بخار میباشند. ترکیب عمده این آبها سدیم-کلرایدی، کلراید-بیکربناتی و کلراید-سولفاته میباشد. در این مطالعه نمونهها از چشمههای آبگرم اطراف سبلان (شمالغرب، شرق و جنوب سبلان) و چاههای اکتشافی حفر شده در سایت بهرهبرداری از انرژی زمینگرمایی سبلان واقع در شمالغرب سبلان نمونهبرداری شده و ترکیب شیمیایی و ایزوتوپی این نمونههای مورد ارزیابی قرار گرفته شده است. آنالیز ایزوتوپی از آبهای گرم چشمههای مورد مطالعه نشان داد که ترکیبات ایزوتوپی از ۵/۷- تا ۴/۱۳- پرمیل برای δ۱۸O ، از ۱/۷۱- تا ۶/۷۸- پرمیل برای δDو از ۱/۰ تا ۶/۳۴TU برای ۳H تغییر می کنند. مقادیر منفی δ۱۸O و δD بدست آمده بواسطه منشاء جوی این آبها، واکنشهای آب-سنگ و حضور کانیهای رسی می باشند. محتوای ۳H این آبهای نیز نشان میدهد که سیالاتی نسبتا با سنین مختلف در درون سیستم زمینگرمایی سبلان در حال چرخش میباشند. بعضی از این آبها قبل از انفجارات هستهای سال ۱۹۵۳ وارد سیستم ژئوترمال شدند، ولی بعضی دیگر بعد از آن وقایع وارد سیستم شده اند.
کلمات کلیدی: deuterium, δ۱۸O, geothermal waters, hydrogeochemistry, Mount Sabalan, tritium., اکسیژن-۱۸, آبهای زمین گرمایی, تریتیوم, دوتریوم, کوه سبلان, هیدروژئوشیمی.
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/1727582/