مهدی غضنفری - دانشکده صنایع دانشگاه علم و صنعت ایران
حسین محمدی - دانشجوی کارشناسی ارشد صنایع
کامران شهانقی
عباسی حسینی جو

تئوری محدودیت ها نوعی فلسفه مدیریتی استکه از یک دیدگاه سیستمی برای درک و تحلیل کل سیستم استفاده می کند با این نگرش امکان شناسایی و رفع محدودیت مشکل یا تناقضی که خروجی سیستم را محدود می کند دریک فرایندنظام مند تغییر وجود دارد ابزارهایی که تئوری محدودیت ها برای شناسایی رفع و انتقال ازشرایط نامطلوب فعلی به شرایط مطلوب آتی استفاده می کند ابزارهای فرایند تفکر نام دارد اما همواره این نیاز وجود دارد که تاثیر عوامل مختلف برروی یکدیگر درفرایند تغییر بصورت حلقه های بازخوردی منفی یا مثبت و دربلندمدت بررسی شود از این رو متدولوژی پویایی های سیستم می تواند به عنوان یک ابزار مکملی برای این کار استفاده شود درواقع هدف این مقاله توصیف ونمایش چگونگی تلفیق متدولوژی های تئوری محدودیت ها و پویایی های سیستم ی با توجه به فرضیات و زیربنای فلسفی انهاست

تئوری محدودیت ها، پویایی سیستمی، فرایند تفکر