اسما جهان بین - دانشجوی کارشناس ارشد آموزش ابتدایی
زهرا شریفی - دانشجوی کارشناس ارشد آموزش ابتدایی

شناسایی و ارزیابی مولفه های طراحی آموزشی، گامی در جهت بهبود و ارتقای وضعیت سیستم های آموزشی می باشد. لذا هدف از انجام این پژوهش تاثیر دوره های آموزش مجازی بر پایه طرح های آموزشی در آموزش مدارس استان شیراز روش پژوهش، توصیفی از نوع پیمایشی بود. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه مدارس شهر شیراز می باشد که از بین آن ها مدرسه ابتدایی دخترانه رقیه موردبررسی قرار گرفت، حجم نمونه با استفاده از روش نمونه گیری خوشه ای چندمرحله ای، تعداد ۲۲۲ نفر از دانشجویان دانشکده پزشکی و دندانپزشکی انتخاب گردید. ابزار اندازه گیری، پرسشنامه محقق ساخته ۳۰ سوالی با ضریب آلفای کرونباخ ۷/۹۴ بود. جهت تحلیل داده ها از نرم افزار SPSS۲۳ در سطح آمار توصیفی از میانگین و انحراف معیار و در سطح آمار استنباطی از آزمون های t تک نمونه ای و t وابسته استفاده شد. یافته های پژوهش نشان داد که میزان مطلوبیت دوره های آموزش مجازی (ترکیبی غیر همزمان) بر پایه طرح های آموزشی در ابعاد تحلیل، طراحی، توسعه، اجرا و ارزشیابی با سطح معناداری (۰۵/۰>p) بیشتر از سطح متوسط ارزیابی گردید و این میزان مطلوبیت در جلسات آموزشی الکترونیکی و حضوری تفاوت معناداری رانشان داد، همچنین میزان مطلوبیت جلسات حضوری و الکترونیکی در ابعاد تحلیل، توسعه و اجرا به صورت یکسان اما در ابعاد طراحی و ارزشیابی مطلوبیت جلسات حضوری از جلسات الکترونیکی فراتر بیان شده است.

آموزش مجازی، ارزشیابی، اجرا، تحلیل، توسعه، طراحی