بهنام سپهر - گروه مهندسی بیوسیستم، دانشکده کشاورزی، دانشگاه بوعلی سینا، همدان، ایران
حسین حاجی آقا علیزاده - گروه مهندسی بیوسیستم، دانشکده کشاورزی، دانشگاه بوعلی سینا، همدان، ایران

مطالعه حاضر به منظور توسعه دانش فنی کاربرد برخی روش­های کاشت، معرفی روش های کاشت جدید و حذف روش­های سنتی گذشته است. مدل سازی تیغه­های کارنده و خاک، با استفاده از نرم افزار Abaqus۶.۱۲ و با آزمون نشست صفحه­ای انجام شد. در این شبیه سازی خاک به عنوان جسم الاستوپلاستیک با دو معیار موهر-کولمب، دراکر-پراگر و تاثیر کارنده به صورت نیروی فشاری در نظر گرفته می شود. سامانه پایش عملکرد خطی­کار با ارائه بازخوردی برخط از وضعیت کاری قسمت­های مختلف خطی­کار بازده عملیات کاشت را بهبود می­دهد. برای پایش عملکرد ماشین، دوربین­هایی بر موزع­ها و یک دوربین بجای مارکر استفاده شد. این آزمایش در مزرعه دانشگاه بوعلی سینا همدان با بافت شنی رسی لومی در سطح رطوبتی ۱۵ درصد انجام شد. کارنده­ها در شش سطح b۱: وی قلمی، b۲: یو شکل، b۳: تی وارون، b۴: وی شکل دو بشقابی، b۵: صلیبی و b۶: لاله­ای شکل مدل سازی شدند. تراکم خاک به عنوان مشکلی پیچیده و چندبعدی شامل تاثیر متقابل خاک و ماشین شناخته می شود. در فرآیند کاشت به وسیله خطی کارها، مشکلاتی نظیر خرابی­های سامانه­های توزیع بذر، خالی شدن محفظه بذر و موارد مشابه می­تواند به طور گسترده اتفاق می­افتد. نتایج مدل سازی با نرم افزار آباکوس نشان داد، مدل رفتاری دراکر-پراگر با ضریب همبستگی ۹۳% مطابقت بالاتری نسبت به مدل موهر-کولمب با ضریب ۶۳% داشت. همچنین نتایج نشان داد که مقدار تنش و جابجایی در لایه­های نزدیک به سطح بارگذاری بیشتر و با حرکت به سمت لایه­های پایین­تر این مقدار کاهش می یابد. هرچه از محل مقدار بار محوری وارد شده دورتر می شویم توزیع تنش قائم در سطح خاک کاهش می یابد و کشیدگی نمودار روی محور افقی مختصات تنش کاهش یافته و به محور عمودی مختصات نزدیک می شود.

کارنده, کلزا, مدل سازی, نخود, هوشمند سازی