علیرضا آل بویه - استادیار پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی
نرجس رودگر - استادیار جامعه المصطفی العالمیه و مدیر گروه فلسفه و عرفان اسلامی مجتمع آموزش عالی بنت الهدی
زینب کبیری - دانشجوی دکترای مدرسی معارف دانشگاه باقرالعلوم ع استاد و پژوهشگر جامعه الزهرا س استاد جامعه المصطفی ص

هدف از این مقاله، بررسی یکی از استدلال­های فمینیستهای رادیکال بر جواز سقط جنین است که با نفی الهیات مردسالارانه کتب مقدس گره خورده است. آزادی زنان از ستم مردانه، یکی از مهمترین آرمانهای فمینیستی است که به ادعای فمینیستهای رادیکال، شاخصه­ مهم حمایت از این آرمان، آزادی سقط جنین است. رادیکالفمینیستها بیش از دیگر گرایشهای فمینیستی از حق انتخاب زنان برای آزادی مطلق سقط جنین دفاع کرده­اند. از نظر مری دیلی، رزماری رویتر و ویت بک، زن در الهیات کتب مقدس جایگاه پست و فرودستی داشته، از نظر جسمی و عقلانی موجودی ناقص معرفی شده است. در این دیدگاه، مردان کنترلکننده و مالک زندگی زنان هستند و زنان هیچ حقی درباره جنین­ها و کودکان خود ندارند. به همین دلیل، فمینیست­های رادیکال ضمن انتقاد از دیدگاه الهیاتی کتب مقدس، آزادی سقط جنین را گامی مهم برای رهایی زنان از ستم مردان دانسته، آن را اخلاقی می دانند. در مقاله حاضر استدلال این گروه از فمینیستهای رادیکال بر جواز سقط جنین با روش تحلیلی و علی مورد بررسی و نقد قرار گرفته است.

فمینیسم رادیکال, ستم جنسی, الهیات مردسالارانه, سقط جنین, مری دیلی, رزماری رویتر, ویت بک