حسین بجانی - هیات علمی پژوهشگاه علوم انتظامی
داریوش رحمتی - دانشیار دانشگاه امین

هدف اصلی این مقاله آسیب شناسی عوامل موثر بر آماده سازی کارکنان در شرف بازنشستگی ناجا می باشد. لذا عوامل موثر، در بعد دو فردی و سازمانی بررسی شده است. پژوهش حاضر از نظر رویکرد پژوهشی کمی است. هدف آن کاربردی و روش آن توصیفی-پیمایشی است. جامعه آماری آن را کلیه کارکنان با سابقه خدمت ۲۵ سال به بالا تشکیل می دهد . با توجه به حجم جامعه آماری از طریق آزمون کوکران تعداد ۴۰۰ نفر به عنوان نمونه آماری و بر اساس روش نموگیری خوشه ای چند مرحله ای انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده ها پرسشنامه محقق ساخته است که روایی آن با استفاده از شاخص کفایت نمونه گیری ۹۲۵/۰ و پایایی پرسشنامه با استفاده از آلفای کرونباخ ۸۷/۰ بدست آمد. تجزیه و تحلیل داده ها با نرم افزارSpss و با استفاده از آزمون های آماری تی زوجی و تک نمونه ای انجام شده است. یافته های پژوهش نشان داد بعد فردی شامل مولفه های نگرانی(۲۵/۰) و امید (۱۸/۰) و بعد سازمانی شامل مولفه انتظارات(۳۱/۰) و نیازها (۲۶/۰) در آماده سازی کارکنان در شرف بازنشستگی نقش دارند. همچنین یافته ها نشان داد بین وضع موجود و مطلوب فاصله وجود دارد. نتایج نشان داد باید راهبردهای لازم برای کاهش نگرانی ها و تحقق امیدها ، انتظارات و نیازهای کارکنان در شرف بازنشستگی پیش بینی گردد که لازمه آن بکارگیری ابزارهای قانونی، آموزشی ، ساختاری و فرهنگی می باشد تا از این طریق بتوان فاصله بین وضع موجود و مطلوب را از بین برد و کارکنان را برای بازنشستگی آماده کرد.

آسیب شناسی, کارکنان در شرف بازنشستگی, کارکنان بازنشسته, کارکنان ناجا