بررسی احتمال وقوع مقادیر مختلف تبخیر و تعرق در اقلیم ها و تاریخ های مختلف کشت برنج در مناطقی غیر از شمال کشور
عنوان مقاله: بررسی احتمال وقوع مقادیر مختلف تبخیر و تعرق در اقلیم ها و تاریخ های مختلف کشت برنج در مناطقی غیر از شمال کشور
شناسه ملی مقاله: JR_WRA-37-2_004
منتشر شده در در سال 1402
شناسه ملی مقاله: JR_WRA-37-2_004
منتشر شده در در سال 1402
مشخصات نویسندگان مقاله:
محمد رضا یزدانی - استادیار موسسه تحقیقات برنج کشور، سازمان تحقیقات آموزش و ترویج کشاورزی رشت، ایران.
حدیث صادقی - دکتری اقلیم شناسی،گروه جغرافیای طبیعی، دانشکده جغرافیا، دانشگاه تهران
ابراهیم اسعدی اسکویی - استادیار پژوهشکده اقلیم شناسی و تغییر اقلیم، پژوهشگاه هواشناسی و علوم جو، مشهد، ایران
سعیده کوزه گران - دکترای هواشناسی کشاورزی، گروه تحقیقات هواشناسی کاربردی مشهد، ایران
بهاره دلسوز خاکی - محقق، موسسه تحقیقات خاک و آب، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، کرج، ایران
خلاصه مقاله:
محمد رضا یزدانی - استادیار موسسه تحقیقات برنج کشور، سازمان تحقیقات آموزش و ترویج کشاورزی رشت، ایران.
حدیث صادقی - دکتری اقلیم شناسی،گروه جغرافیای طبیعی، دانشکده جغرافیا، دانشگاه تهران
ابراهیم اسعدی اسکویی - استادیار پژوهشکده اقلیم شناسی و تغییر اقلیم، پژوهشگاه هواشناسی و علوم جو، مشهد، ایران
سعیده کوزه گران - دکترای هواشناسی کشاورزی، گروه تحقیقات هواشناسی کاربردی مشهد، ایران
بهاره دلسوز خاکی - محقق، موسسه تحقیقات خاک و آب، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، کرج، ایران
در این پژوهش، تغییرات مقادیر تبخیر و تعرق گیاه برنج در مناطقی غیر از شمال کشور در سه تاریخ کشت متفاوت (زود، به موقع و دیر کاشت) و با چهار احتمال وقوع متفاوت ۷۵%، ۵۰%، ۲۵% و ۱۰% (به ترتیب معرف سالهای کم تبخیر و تعرق، متوسط، پرتبخیر و تعرق و بسیار پر تبخیر و تعرق)، با استفاده از معادله پنمن-مانتیث و دادههای هواشناسی ۱۵ ایستگاه با دوره آماری ۳۰ ساله (۲۰۲۰-۱۹۹۰) بررسی شد. برای احتساب ضریب گیاهی برنج در مراحل مختلف رشد، دورههای ۱۰ روزه به صورت میانگین بر اساس مدل احتمالات ویبول برآورد و محاسبه شد. نتایج نشان داد که در تمام این مناطق اقلیمی اتخاذ رویکرد زودکاشت موجب کاهش نیاز آبی در تمام سناریوهای تبخیر و تعرق میشود. اتخاذ رویکرد زودکاشت در سالهای بسیار پر تبخیر و تعرق موجب کاهش نیاز آبی برنج مناطق گرم، سرد و معتدل به ترتیب به میزان ۱۲۵/۹، ۱۱۳/۵ و ۱۱۵ میلیمتر در طول فصل رشد (به طور متوسط ۰/۷ تا ۰/۹ میلیمتر در روز) نسبت به وضعیت دیرکاشت میشود. با این وجود در اقلیمهای سرد و معتدل تفاوت زیادی بین زود کشت و کشت به موقع و حتی دیر کشت مشاهده نشد. ازاینرو، در این مناطق برای فرار از احتمال سرمازدگی دیررس بهتر است از تقویمهای دیر کشت استفاده شود. مقایسه نتایج میزان تبخیر و تعرق گیاه برنج در تمام تاریخهای کاشت و سطوح احتمالاتی مختلف در مناطق اقلیمی سرد، معتدل، گرم و بسیار گرم، نشان داد که بیشترین میزان تبخیر و تعرق مربوط به منطقه گرم به میزان ۱۰۲۱/۳ میلیمتر بوده و مناطق معتدل و سرد به ترتیب با میزان تبخیر ۷۸۴/۸ و ۷۲۹ میلیمتر به مراتب میزان تبخیر و تعرق کمتری را نسبت به مناطق گرم دارا میباشند. ازاینرو به علت کمبود منابع آبی و اثرات منفی تغییرات آب و هوایی در مناطق خشک یا نیمه خشک ایران بهتر است از کشت برنج در مناطق گرم به ویژه در سالهای پر تبخیر و تعرق اجتناب شود. همچنین بهتر است که در مناطق سرد و معتدل نیز نوع مدیریت آبیاری و طراحی سازهها و سامانه های آبی با محاسبات سالهای پر تبخیر و تعرق متناسب شود.
کلمات کلیدی: مدل احتمالات ویبول, ضریب گیاهی برنج, نیاز خالص آبی
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/1766547/