رامین اشرف - دانشگاه شهید بهشتی- دانشکده علوم ورزشی و تندرستی
بهروز عبدلی - دانشگاه شهید بهشتی، دانشکده علوم ورزشی و تندرستی
رضا خسروآبادی - دانشگاه شهید بهشتی- پژوهشکده علوم شناختی و مغز
علیرضا فارسی - دانشگاه شهید بهشتی- دانشکده علوم ورزشی و تندرستی

هدف این مطالعه بررسی تاثیر خودالگودهی، الگوی ماهر و الگوی در حال یادگیری بر اکتساب و یادداری مهارت پات گلف بود. از بین دانشجویان داوطلب، ۴۵ نفر انتخاب و در ۳ گروه خودالگودهی، الگوی ماهر و الگوی در حال یادگیری جایگزین شدند. شرکت‎کنندگان بعد از پیش‎آزمون، ۶ جلسه و هر جلسه ۶ بلوک ۱۰ کوششی، مهارت پات گلف را تمرین کردند و قبل از هر بلوک تمرینی، ۱۰ بار مهارت پات گلف مختص گروه خود را به شکل ویدئویی مشاهده می‎کردند. آخرین بلوک آخرین جلسه اکتساب به عنوان آزمون اکتساب در نظر گرفته شد و ۴۸ ساعت بعد آزمون یادداری به عمل آمد. نتایج تحلیل واریانس مرکب نشان داد که هر سه گروه در یادگیری مهارت مورد نظر از مرحله پیش‎آزمون تا آزمون اکتساب پیشرفت داشتند و این پیشرفت تا مرحله آزمون یادداری تا حدودی پایدار بود. همچنین، هم در مرحله اکتساب و هم در مرحله یادداری، گروه خودالگودهی نسبت به دو گروه دیگر عملکرد بهتری داشت، ولی تفاوت معنی‎داری بین گروه‎های الگوی ماهر و الگوی در حال یادگیری وجود نداشت. بر اساس این نتایج، در یادگیری مهارتی همچون پات گلف، تاثیر نوع الگو بر یادگیری بسیار مهم می‎باشد و از مزایای شباهت ذکر شده در نظریه بندورا سود می‎برد.

یادگیری حرکتی, یادگیری مشاهده‎ای, الگودهی, شباهت