مقایسه مطالعات الکترودیاگنوستیک قبل و بعد از جراحی آزاد سازی تونل کارپ جهت تعیین رابطه ی بین علائم بالینی بیمار و تغییرات EMG NCV بعد از عمل
عنوان مقاله: مقایسه مطالعات الکترودیاگنوستیک قبل و بعد از جراحی آزاد سازی تونل کارپ جهت تعیین رابطه ی بین علائم بالینی بیمار و تغییرات EMG NCV بعد از عمل
شناسه ملی مقاله: JR_JMUMS-32-214_013
منتشر شده در در سال 1401
شناسه ملی مقاله: JR_JMUMS-32-214_013
منتشر شده در در سال 1401
مشخصات نویسندگان مقاله:
مهران رضوی پور - Associate Professor, Department of Orthopedic Surgery, Orthopedic Research Center, Mazandaran University of Medical Sciences, Sari, Iran
سلمان غفاری - Associate Professor, Department of Orthopedic Surgery, Orthopedic Research Center, Mazandaran University of Medical Sciences, Sari, Iran
سجاد رضایی - Physical Medicine and Rehabilitation Physician, Sari, Iran
بهاره قریشی - Medical Student, Student Research Committee, Mazandaran University of Medical Sciences, Sari, Iran
خلاصه مقاله:
مهران رضوی پور - Associate Professor, Department of Orthopedic Surgery, Orthopedic Research Center, Mazandaran University of Medical Sciences, Sari, Iran
سلمان غفاری - Associate Professor, Department of Orthopedic Surgery, Orthopedic Research Center, Mazandaran University of Medical Sciences, Sari, Iran
سجاد رضایی - Physical Medicine and Rehabilitation Physician, Sari, Iran
بهاره قریشی - Medical Student, Student Research Committee, Mazandaran University of Medical Sciences, Sari, Iran
سابقه و هدف: سندرم تونل کارپ یکی از شایعترین نوروپاتیهای ناشی از تحت فشار گرفتن عصب median در مچ دست است. هدف از مطالعه حاضر، ارزیابی تغییرات الکترودیاگنوستیک قبل و بعد از عمل جراحی آزادسازی تونل کارپ میباشد.
مواد و روش ها: این پژوهش مطالعهای توصیفی مقطعی بر ۳۸ دست (۲۴ بیمار) مبتلا به سندرم تونل کارپ با هدف بررسی تغییرات الکترودیاگنوستیک قبل و ۱۲ ماه بعد از عمل جراحی و بررسی ارتباط بین تغییرات الکترودیاگنوستیک با Boston score، DASH score، قدرت Pinch و Grip بود. داده ها توسط نرم افزار SPSS نسخه ۲۰ آنالیز شدند.
یافته ها: میانگین distal motor latency (DML) حاصل از مطالعه الکترودیاگنوستیک بهطور معنیداری از ۲/۱۲±۶/۰۷ میلیثانیه به ۰/۶۱±۴/۷۰ میلیثانیه کاهش یافته بود (۰۰۰۱ /۰=P). میانگین distal sensory latency (DSL) نیز بهطور معنیداری بهبود یافته بود (از ۱/۰۶±۴/۹۸ میلی ثانیه به ۰/۷۵±۴/۵۴ میلیثانیه، ۰/۰۱۲=P). تفاوت آماری معنیداری بین میانگین DML و DSL بین دو دست راست و چپ وجود نداشت(به ترتیب ۰/۳۷۸=P و ۰/۲۳۳=P). همبستگی مثبت معنیداری بین سن با DML و DSL بعد از عمل برقرار بود (بهترتیب ۰/۰۰۱=P، ۰/۴۷۵=r و ۰/۰۲۴=P، ۰/۳۴۱=r). ارتباط معنیداری بین یافتههای الکترودیاگنوستیک بعد از عمل با Boston score، DASH score و Grip score مشاهده نشد نشد(به ترتیب {۰/۹۳۱=P sss : ، ۰/۶۲۹=P fss:} و ۰/۱۶۹=P و ۰/۱۰۰۰=P).
استنتاج: یافتههای الکترودیاگنوستیک بعد از عمل جراحی آزادسازی تونل کارپ بهطور معنیداری بهبود یافته بود، اما ارتباط مشخصی با شدت علائم بالینی بیماران وجود نداشت؛ از این رو جهت ارزیابی پیامد درمان، مجموع علائم بالینی بیماران و یافتههای الکترودیاگنوستیک در کنار هم ارزشمند تلقی می شوند.
کلمات کلیدی: carpal tunnel syndrome, median nerve, carpal tunnel release, electrodiagnostic study, سندرم تونل کارپ, عصب مدین, جراحی آزادسازی تونل کارپ, مطالعات الکترودیاگنوستیک
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/1784687/