شهلا یزدانی
مریم جوادیان
زینب السادات بوذری
سکینه قنبری

سابقه و هدف: پروستاگلندین E۲ و سوند فولی داخل سرویکس دو روش آمادگی سرویکس قبل از القاء زایمان با اکسی توسین می باشد. این مطالعه با هدف مقایسه تاثیر سوند فولی داخل سرویکس و شیاف ۳ میلی گرمی پروس تاگلندین در آمادگی سرویکس قبل از القا زایمان با اکسی توسین انجام شد.مواد و روش ها: در این مطالعه کارآزمایی بالینی ۸۹ خانم با حاملگی اول که در درمانگاه مامایی جهت القا لیبر بستری شده بودند و در معاینه اولیه نمره بی شاب کمتر از ۵ داشتند وارد مطالعه شدند و بصورت تصادفی شیاف پروستاگلندین E۲ (۴۴ نفر ) و یا سوند فولی داخل سرویکس ( ۴۵ نفر ) دریافت کردند. میزان آمادگی سرویکس، فراوانی استفاده از اکسی توسین، روش زایمان و عوارض مادری در دو گروه مورد بررسی قرار گرفت . اطلاعات توسط نرم افزار آماری SPSS و با آزمون های Paired and Unpaired T-test ،Mann-Whitney و exact s Fisher' آنالیز گردید.میانگین سن زنان در گروه دریافت کننده شیاف پروستاگلندین و سوند فولی داخل سرویکس بترتیب ۲۳.۳±۳.۸ و ۲۲.۳±۳.۴ سال بود (P>۰.۰۵). متوسط نمره بی شاب اولیه در دو گروه پروستاگلندین E۲ و سوند فولی داخل سرویکس اختلاف معنی داری نداشت (P>۰.۰۵). نمره بی شاب بعد از مداخله در گروه سوند فولی داخل سرویکس ۵.۸±۱.۴ و در گروه پروستاگلندین E۲ ۶.۴±۱.۶۵ بود (P>۰.۰۵). القاء با اکسی توسین در گروه سوند فولی بیشتر از شیاف پروستاگلندین E۲بود (P۰.۰۵) میزان عوارض مادری در دو گروه هم تفاوتی نداشت. استنتاج: تاثیر هر دو روش پروستاگلندین E۲ و سوند فولی داخل سرویکس برای آماده سازی سرویکس قبل از القاء زایمان با اکسی توسین یکسان بود.

Prostaglandin Ë۲, intracervical foley catheter, cervical ripening, پروستاگلندین E۲، سوند فولی داخل سرویکس، آمادگی سرویکس