CIVILICA We Respect the Science
(ناشر تخصصی کنفرانسهای کشور / شماره مجوز انتشارات از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی: ۸۹۷۱)

مقایسه آرایش تمرین موازی بر ویژگی های آنتروپومتری، سطوح سرمی IL-۱۵ و شاخص مقاومت به انسولین زنان یائسه

عنوان مقاله: مقایسه آرایش تمرین موازی بر ویژگی های آنتروپومتری، سطوح سرمی IL-۱۵ و شاخص مقاومت به انسولین زنان یائسه
شناسه ملی مقاله: JR_DMED-24-5_006
منتشر شده در در سال 1395
مشخصات نویسندگان مقاله:

- مین ریگی - کارشناس ارشد فیزیولوژی ورزش، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد کرمان، ایران
- ابراهیم بنی طالبی - دانشیار فیزیولوژی ورزش، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه شهرکرد، ایران
- عبدالرضا کاظمی - استادیار فیزیولوژی ورزش، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه ولی عصر رفسنجان، ایران
- اسماعیل عظیمیان - کارشناس ارشد فیزیولوژی ورزش، دانشکده تربیت بدنی، دانشگاه شهید چمران اهواز، ایران

خلاصه مقاله:
مقدمه و هدف: فعالیت های ورزشی نقش مهمی در افزایش توده بدون چربی و ارتقای کیفیت زندگی سالمندان دارد. عضله اسکلتی ازطریق انتشار مایوکاین ها، نقش موثری در رشد عضله و بهبود وضعیت متابولیکی دارد. هدف از مطالعه حاضر مقایسه تاثیر دو آرایش تمرین موازی بر ویژگی های آنتروپومتری، شاخص مقاومت به انسولین (HOMA) و سطوح سرمی IL-۱۵ زنان یائسه می باشد. مواد و روش ها: تعداد ۲۸ نفر از زنان یائسه (میانگین سن ۷۲/۰±۲۵/۶۱ سال، قد ۰۲/۰±۱۵۶ سانتی متر، توده بدنی ۰۹/۱±۷۰/۷۱ کیلوگرم و شاخص توده بدنی ۵۲/۰±۳۵/۲۸ کیلوگرم بر مجذور قد) به طور تصادفی به ۳ گروه تمرین استقامتی + قدرتی (E+S) (۹n=)، قدرتی + استقامتی (S+E) (۱۰n=) و کنترل (۹n=) تقسیم شدند. برنامه های تمرینی به مدت ۸ هفته و ۳ روز در هفته انجام شد. برنامه تمرین استقامتی شامل کار بر روی دوچرخه کارسنج (با شدت ۶۰ تا ۸۸درصد MHR) و برنامه تمرین قدرتی شامل چندین تمرین منتخب بالاتنه و پایین تنه (با شدت ۴۰ تا ۷۵درصد ۱RM، ۸ تا ۱۸ تکرار) بود. توده بدنی، قد، شاخص توده بدن، نسبت دور کمر به دور باسن و سطوحی سرمی IL-۱۵، گلوکز و انسولین قبل و پس از برنامه تمرین اندازه گیری شد. از تحلیل کوواریانس برای تجزیه وتحلیل داده ها استفاده شد. نتایج: اختلاف معناداری بین گروه های تمرین موازی با گروه کنترل در مقادیر انسولین (۳۷/۰ =P < /span>) مشاهده نشد؛ اما اختلاف معنی داری در مقادیر توده بدنی (۰۲/۰=(P < /span>، شاخص توده بدنی (۰۳/۰ =(P < /span>، سطح گلوکز ناشتا (۰۰۱/۰ =(P < /span>، سطح IL-۱۵ سرمی (۰۴/۰P=) و مقاومت به انسولین (۰۲۸/۰ =(P < /span> مشاهده شد. اختلافی بین مقادیر فوق در دو گروه تمرین موازی مشاهده نشد. نتیجه گیری: تمرینات موازی، مجزای از ترتیب آن موجب افزایش فاکتور رشد عضله و بهبود سوخت وساز گلوکز در زنان یائسه می گردد؛ لذا آن ها می توانند از مزایای تمرین موازی با هر آرایشی استفاده نمایند.

کلمات کلیدی:
تمرین موازی, زنان یائسه, اینترلوکین-۱۵, شاخص مقاومت به انسولین

صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/1799877/