بتول مهرابی - کارشناسی ارشد نگارگری

همگام با تحولات سیاسی اجتماعی جنبش مشروطیت و انقراض سلسله قاجار و انتقال قدرت به پهلوی، تحولات فرهنگی هنری عمده ای نیز در جامعه ایران به وجود آمد که باعث پدید آمدن جریان های موازی در هنر نقاشی معاصر ایران شد و هنر نگارگری را نیز در مسیر نوآوری و تجدد قرار داد. این جریان تقریبا از سال ۱۳۰۹ شروع شد زمانی که به همت حسین طاهرزاده بهزاد «مدرسه صنایع قدیمه» در تهران تاسیس شد. هادی تجویدی بهعنوان اولین معلم نگارگری و بعد از آن میرزا آقا امامی، حسین بهزاد، حسین مصورالملکی و آندره سوروگین تغییراتی در این هنر به وجود آوردند که آن ها را در زمره پیشگامان و پایهگذاران مکتب نگارگری معاصر قرار می دهد. در این مقاله با استفاده از روش کتابخانه ای، جریان نوگرا در هنر نگارگری بررسی شده و سپس شیوه هنرمندان پیشگام برای احیای این هنر تحلیل شده است.

نگارگری، مکتب معاصر، هادی تجویدی، حسین بهزاد