نوش آفرین صفری - دانشجوی دکتری رشته برنامه ریزی آموزش از دور، گروه علوم تربیتی دانشگاه پیام نور، تهران، ایران
محمود اکرامی - دانشیار، گروه علوم تربیتی، دانشگاه پیام نور تهران، ایران
حسین حافظی - استادیار، گروه علوم تربیتی، دانشگاه پیام نور تهران، ایران
احمد کریمی دشتکی - استادیار، گروه علوم تربیتی، دانشگاه پیام نور تهران، ایران

با توجه به اهمیت یادگیری خودگردان برخط ضروری است که بیش از پیش به این موضوع و عوامل پیش بینی کننده آن پرداخته شود. در همین راستا، پژوهش حاضر با هدف ارائه مدل علی پیش بینی یادگیری خودگردان برخط براساس فراشناخت با واسطه گری آمادگی یادگیری برخط صورت گرفت. شرکت کنندگان شامل ۳۵۰ نفر از دانشجویان دوره های برخط در سال تحصیلی ۱۴۰۰-۱۳۹۹ بودند که با روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای انتخاب شدند. به منظور اندازه گیری متغیرهای پژوهش، از پرسشنامه های فراشناخت، آمادگی یادگیری برخط و یادگیری برخط خودگردان استفاده شد. برای ارزیابی مدل پیشنهادی از نرم افزار آموس استفاده شد. یافته ها نشان داد که، ۱. داده ها با مدل تحقیق برازش دارد؛ ۲. فراشناخت، متغیرهای آمادگی یادگیری برخط و یادگیری خودگردان برخط را به صورت مثبت پیش بینی می کند؛ ۳. متغیر آمادگی یادگیری برخط قادر است یادگیری خودگردان برخط را به صورت مثبت و معنادار پیش بینی کند؛ ۴. فراشناخت از طریق آمادگی یادگیری برخط، تمامی ابعاد یادگیری خودگردان برخط را به صورت معناداری پیش بینی کند. بنابراین و با توجه به نتایج به دست آمده، افزایش آمادگی یادگیری برخط و در پی آن افزایش سطح فراشناخت باعث ارتقای میزان یادگیری خودگردان برخط در دانشجویان دوره های برخط می شود.

یادگیری خودگردان برخط, فراشناخت, آمادگی یادگیری برخط, دوره های برخط