علی اصغر کلاگری - گروه زمین شناسی دانشگاه تبریز - انیستیتو تحقیقاتی علوم پایه، تبریز
قادر حسین زاده - گروه زمین شناسی دانشگاه تبریز - انیستیتو تحقیقاتی علوم پایه، تبریز

لکه های اسکارنی در شرق سونگون چای در فاصله حدود 100 کیلومتری شمال شرق تبریز واقع شده است . آلتراسیون متاسوماتیک و کانی سازی در این منطقه در طول مرز استوک پورفیری گرانیتوئیدی (میزبان کانسار مس پورفیری) به سن الیگو – میوسن با واحدهای کربناته کرتاسه فوقانی صوت گرفته است. انداسکارن (~1-2m) و اگزواسکارن (~60m) در عرص کنتاکنت تشکیل یافته اند. آلتراسیون متاسوماتیک طی سه مرحله 1) پیشین 2) میانی و 3) تاخیری صورت گرفته است. فرایندهای اسکارنی شدن ابتدائا در درجه حرارت 600 درجه سانتی گراد ~ توسط هجوم سیالات گرمابی ماگمائی شروع شده که مقادیر قابل توجهی Si, Fe, Mg, Cu, S به داخل سنگهای کربناته مجاور وارد نموده اند. در طول مرحله پیشین، کالک سیلیکاتهای بی آب (گارنت و پیروکسن) تشکیل شده اند که این کانی ها در خضور سیالات در حال تعادل با استوک پورفیری در دامنه حرارتی 600 درجه سانتی گراد – 460 پایدار بوده اند. در حرارتهای کمتر از 460 درجه سانتی گراد سیالات با مجموعه کالک سیلیکاته بی آب در تعادل نبوده و سبب آلتره شدن آنها به اپیدوت، آمفیبولها، کوارتز، سولفیدها (پیریت و کالکوپیریت) اکسیدها (مگنتیت و هماتیت) و کربنات ها شده اند. در مرحله اول تاخیری مجموعه کانیهای قبلا تشکیل شده بطور بخشی به کلریت ، کانیهای رسی و هماتیت ثانویه تبدیل شده اند.