محمد باقر وفوری - کارشناس ارشد جعرافیا و برنامه ریزی شهری دانشگاه آزاد اسلامی واحد سمنان

اقلیم در معماری تاثیر بسیار زیادی دارد و اغلب طرح های معماری بدون در نظر گرفتن مسائل اقلیمی، ناقص، نامطلوب و هزینهبرخواهد بود. از گذشته های دور که مصرف سوخت های فسیلی به راحتی برای همه امکان پذیر نبود و فناوری، انسان را با هنر ومعماری بیگانه نکرده بود، ذوق و استعداد بشر در جستجوی معماری، آثاری خلق کرد که امروزه به عنوان شاهکارهای معماری وپدیده های شگفت انگیز مورد تشویق و تحسین همگان به ویژه متخصصان قرار گرفته است. علاوه بر معماری با مقیاس خرد،برنامه ریزی شهری به صورت کلان مطرح است که هنر شکل دادن به رشد طبیعی شهر و هدایت برنامه های مختلف بر روی آنصورت می گیرد. تاثیر عناصر اقلیمی مانند تابش، رطوبت نسبی، باد، اختلاف فشار در نواحی مختلف با شرایط ویژه ی جغرافیایی درمحل (طول، عرض جغرافیایی، ارتفاع از سطح دریا و توپوگرافی) متفاوت است. بررسی شرایط اقلیمی هر مکان و روابط متقابلانسان ها بر روی نوع مساکن و آسایش انسانها امری ضروری است و در امور اقتصادی، بهداشت روانی و سلامت محیطزیستنیز تاثیر زیادی دارد. پژوهش حاضر به لحاظ روش، توصیفی و به لحاظ هدف کاربردی است که با این هدف به بررسی اثرات اقلیمبر شهرسازی شهرهای ایران پرداخته است. نتایج نشان داده است که تاکید جوامع بر مدیریت صحیح منابع و توسعه ی بهره برداریمطلوب و منطقی انسان از این منابع، برنامه ریزان را موظف کرده تا از علوم بشری به عنوان مسیرهای اصلی برای رسیدن بهاهداف استفاده نمایند. توجه به اقلیم در ساخت و ساز و راهکاری است که به صورت یک فن جدید در آمده و شامل دو نظامغیرفعال و فعال می باشد. در سیستم های غیرفعال، انرژی به صورت طبیعی به کار گرفته می شود و بی واسطه در اختیار انسان قرارمی گیرد ولی در نظام فعال، انرژی به کمک تجهیزات الکترومکانیکی جریان می یابد.

اقلیم، هواشناسی، جزایر حرارتی، شهرنشینی، شهر