زیور آریاصدر - دکترای روانشناسی، دانشگاه شهید چمران اهواز، اهواز، ایران
ایران داوودی - استادیار گروه روانشناسی، دانشگاه شهید چمران اهواز، اهواز، ایران
عبدالکاظم نیسی - استاد گروه روانشناسی، دانشگاه شهید چمران اهواز، اهواز، ایران
مهناز مهرابی زاده - استاد گروه روانشناسی، دانشگاه شهید چمران اهواز، اهواز، ایران

اختلال وسواس-جبری یک بیماری روانی شدید و طولانی مدت که با رنج قابل ملاحظه و افت عملکرد همراه است. هدف پژوهش اثربخشی درمان شناختی-رفتاری خانواده محور بر سازش خانواده کودکان دارای اختلال وسواسی-جبری بود. طرح پژوهش از نوع روش نیمه­آزمایشی طرح تک­موردی (تک­آزمودنی) بود. جامعه­آماری این پژوهش، کلیه کودکان دارای اختلال در محدوده سنی ۷ تا ۱۲سال مراجعه کننده به مراکز مشاوره و کلینیک­های روانپزشکی شهر اهواز در زمستان ۱۳۹۸ (مراحل پیگیری فروردین۱۳۹۹) بودند. نمونه­ها به روش نمونه­گیری در دسترس چهارکودک (و مادران­شان) انتخاب و تحت مداخله درمانی شناختی- رفتاری خانواده­-محور در ۱۲ جلسه قرارگرفتند. در این پژوهش از مقیاس­های وسواس-اجباری ییل براون کودک (Cahil & et al, ۱۹۹۷) و مقیاس سازش وتاثیر خانواده کودک (Calvocoressi & et al, ۱۹۹۹) استفاده شد. برای تجزیه و تحلیل داده­ها از روش­های ترسیم دیداری یا تحلیل نمودار گرافیکی، شاخص تغییر پایا و درصد بهبودی استفاده شد. نتایج به دست آمده نشان داد شاخص پایا در مرحله درمان و پیگیری برای سازش خانواده معنی­دار می­باشد (۰۵/۰p<). درصد بهبودی کلی نیز نشان داد اثربخشی درمان شناختی-رفتاری خانواده­­-­محور بر سازش خانواده درکودکان دارای اختلال بر اساس طبقه­بندی بلانچارد برای چهار­کودک در مرحله درمان و پیگیری، در طبقه درمان موفق قرارگرفت. پس این درمان می­تواند بر سازش خانواده کودکان دارای اختلال وسواسی- جبری سودمند و کارآمد باشد.

درمان شناختی–رفتاری خانواده- محور, سازش خانواده, کودکان دارای اختلال وسواس- جبری