معصومه انسی نژاد - کارشناسی ارشد ایرانشناسی گرایش تاریخ ، دبیر ، گیلان ، رشت

انسان از سرآغاز زندگی ،یعنی از زمانی که چشم به جهان می گشایدبا سوالات فراو انی رو به رو میشود و تا زمانی که چشم از جهان فرو می بندد ، در جست و جوی یافتن پاسخ آنهاست .پژوهش ،زمینه ساز رشد و توسعه پایدار جامعه است .یکی از زیر بنا ترین فعالیتها در امر پویایی وپیشرفت هرجامعه ،پرداختن به فعالیت های پژوهشی ، به ویژه در مراکز علمی و فرهنگی است ( رشد معلم ،آذر ۸۲)در طول تاریخ ، انسان همواره کوشیده است تجارب و یافته های خود را به فرزندان و نسل آینده منتقل کند .این نیاز به آموزش و یادگیری ، سبب بقای جوامع بشری شده و بدین سان، فرهنگ سازی وحفظ آن ، جزء لاینفک آرمان های انسانی و شناسنامه انسان گردیده است .در جوامع نخستین ، یاددادن و یاد گرفتن به شیوه ی سنتی و از طریق باز سازی تجارب انجام می شد و به صورت اطلاعات مورد نیاز ، در عرصه ی زندگی حفظ می گردید و گسترش می یافت .در نتیجه ، مردم کمتر به فکرتوسعه بودند .در حالی که در دهه های گذشته ، پیشرفت های مهمی صورت گرفته و تقریبا اکثر ابداعات، مربوط به یک صد سال گذشته است .تولید و گسترش سرسام آور اطلاعات ، دانش و کسب مهارت در علوم، وظایف نسل امروز را در مقایسه با نسل گذشته ، افزون تر ساخته است .تجارب بیش از هشتادو شش میلیارد انسان، دست آوردهای ارزنده ای است که باید نسل آینده را برای کشف حقیقت و شناسایی خالق هستی یاری دهد .امروزه از آموزش به مثابه یک فرایند منظم یاد می شود که به موجب آن، اطلاعات، مهارتها و نگرشها ی دانش آموزان تقویت می گرددو گسترش می یابد .دراین فرایند، انباشت اطلاعات مورد نظر نیست .و به تولید و گسترش اطلاعات و مهارت ها توجه میشود.(منوچهر فضلی خانی ،راهنمای علمی روش های مشارکتی و فعال در فرایند تدریس ) تحقیق و پژوهش در تعلیم و تربیت ، به مجموعه فعالیتهایی اطلاق می شود که از طریق آن و با عنایت به اصول و روشهای علمی ، پدیده آموزشی وتربیتی ، مورد پژوهش قرار می گیرد و هدف آن کشف اصول کلی یا تفسیر رفتاری است که از آن برای تبیین ، کنترل و پیش بینی رویدادهای آموزشی استفاده می شود.

رشد و توسعه ، آموزش ، کشف حقیقت ، تحقیق و پژوهش .