مصطفی میرزائی اصل - کارشناس ارشد سازه
ارژنگ صادقی - استادیار گروه عمران دانشگاه تربیت معلم آذربایجان تبریز
بهمن فرهمند آذر - دانشیار گروه عمران دانشگاه تبریز
صادق نصرتی - کارشناس ارشد سازه

هدف اساسی در مهندسی عمران ایجاد طرحی است که در برابر نیازهای مورد نظر و نیز شرایط موجود، بیشترین کارآیی را داشته باشد. در بهینه سازی سازه ها این عمل، معادل با تعیین گروهی از متغیرهای طراحی است که بر حسب بارهای اعمالشده و قیدها و پارامترهای از پیش تعیین شده، موجب کمینه شدن تابع هدف گردند. در این تحقیق جهت بدست آوردن طرح بهینه تاشه شبکه های تخت دولایه فضاکار از روش الگوریتم ژنتیک استفاده شده است. همچنین در این پژوهش سطح مقطعاعضاء و عمق شبکه دولایه به عنوان متغیرهای طراحی به صورت پیوسته بدست آورده شده، در ضمن وزن سازه نیز به عنوانتابع هدف انتخاب شده است. همچنین مقایسه شده کارآیی الگوریتم ژنتیک با برخی از روشهای دیگری با ذکر مثالی و برای بدست آوردن وزن بهینه با استفاده از الگوریتم ژنتیک از نرم افزارMatlab استفاده شده است. محدویت های که برای مسأله بهینه سازی در این پژوهش درنظر گرفته شده شامل تغییرمکان گره ها ، تنش ها و ضریب لاغری اعضا می باشند

بهینه سازی، تاشه، شبکه های تخت دولایه فضاکار، الگوریتم ژنتیک