نصراله حسن زاده کریم آباد - کارشناس پژوهشی گروه بیمه های اموال و مسئولیت - پژوهشکده بیمه

در این مقاله سعی شده بصورت تئوریک و با رویکردی جدید به قضیه بهینه سازی شبکه فروش توجه شود. بدین منظور، ابتدا مساله یافتن بیمه گذاران سازمانی را با در نظر گرفتن یک شرکت بیمه، یک فروشنده بیمه نامه و n تا بنگاه بزرگ اقتصادی با هدف حداقل سازی مسیر حرکتی فروشنده با توجه به بودجه محدود واحد فروش (ویا شرکت) مطرح می نمائیم. سپس با فرض تشکیل شبکه فروش در شرکت بیمه، میتوان انتظار افزایش رقابت را در شبکه فروش داشت. لذا، رقابت m تا فروشنده شرکت برای دستیابی به n تا بنگاه بزرگ اقتصادی مطرح می شود که با پیشنهاد الگوریتم کلونی مورچگان می توان به نقاط موجه برای این شبکه فروش دست یافت و در صورت لزوم با استفاده از بهینه سازهایی همچون الگوریتم ژنتیک، شبکه های عصبی و ... به نقاط بهینه دست یافت. در دنیای واقعی و با فرض فضای رقابتی سالم، با رقابت k شرکت بیمه که هر کدام m تا فروشنده دارند، برای پوشش بازار n بنگاه بزرگ اقتصادی مواجه خواهیم شد. در چنین شرایط رقابتی با استفاده از تئوری بازیها می توان به بهینه سازی سهم بازار امیدوار بود و با تعداد خاصی از بنگاه های موجود سود شرکت بیمه را حداکثر نمود. با ترکیب مفاهیم فوق، می توان چنین استدلال نمود که با توجه به محدودتهای پیش روی شرکتهای بیمه و برای پرهیز از رقابتها و اصطحکاک های غیر ضروری بهتر است که شرکتهای بیمه بازارهای هدف خود را در بین بنگاه های موجود مشخص نمایند و یا حتی بر گوشه ای از بازار تمرکز نمایند تا بتوانند سود خود را حداکثر نمایند. برای دستیابی به این هدف می توان نتایج مدلهای الگوریتم مورچگان و تئوری بازی را در مدل برنامه ریزی آرمانی ترکیب نمود و با توجه به محدودیت های سازمانی به نقطه (نقاط) بهینه فعالیت شرکت بیمه در فضتی رقابتی دستیابی به بازار بنگاه های بزرگ اقتصادی دست یافت. این مقاله با رویکرد توسعه ای و بصورت تئوریک به این موضوعات می پردازد و شبیه سازی و یا سنجش مدل را در زمان دیگری پیگیری خواهد نمود.

بهینه سازی، الگوریتم مورچگان، نظریه بازی، برنامه ریزی آرمانی، انتخابهای چندگانه