علی مهدوی - دکتری مدیریت دفاعی راهبردی، دانشگاه افسری امام علی(ع)، تهران، ایران.
مرتضی پورزارع - استادیار گروه جغرافیا، دانشگاه افسری امام علی(ع)، تهران، ایران
روح الله قلاوند - دانشجوی کارشناسی ارشد جغرافیا نظامی دانشگاه افسری امام علی(ع) )، تهران، ایران.

خانواده یکی مهمترین ارکان اجتماعی می­باشد و میزان نابرابری جنسیتی میان دختر و پسر در خانواده بر سایر ابعاد جامعه تاثیر می­گذارد. با توجه به اینکه در خوزستان نقش پسر پررنگ­تر از دختر می­باشد و به پسردار شدن بیشتر اهمیت داده می­شود، بنابراین هدف از انجام این پژوهش، بررسی سه دهه اخیر نابرابری جنسیتی در استان خوزستان می­باشد. به این منظور عواملی از قبیل رشد جمعیتی در شهرها و روستاها و همچنین نسبت زن و مرد مورد برسی قرار گرفت. پس از آماده­سازی داده­ها بر اساس روش توصیفی - تحلیلی در استان خوزستان، نابرابری جنسیتی مورد بررسی قرار گرفت و نهایتا نتایجی استخراج گردید. منظور از ساختار جنسی جمعیت، شناخت نسبت تعداد مردان به تعداد زنان است. نتایج نشان می­دهد نسبت جنسی جمعیت استان در سال ۱۳۹۰برابر ۱۰۱.۲ نفر مرد به ازای ۱۰۰ نفر زن بوده است این نسبت از رقم طبیعی معمول در مطالعات جمعیتی(۱۰۵) کمی کمتر است، ولی در محدوده قابل قبولی از نظر ساختار جنسی مناسب قرار دارد. کرانه بالای این نسبت در گروه سنی ۵۴-۵۰ ساله به رقم طبیعی نسبت جنسی نزدیکتر بوده، لیکن در گروههای سنی ۲۴-۲۰ و ۲۹-۲۵ کمتر از یک بوده است. این نسبت در گروه سنی ۶۰-۶۴ ساله نیز در کمترین حد خود در گروههای سنی پنجساله قرار داشته و پایین بودن آن در سنین بالا را میتوان به بالا بودن امید زندگی زنان در مﻘایسه با مردان نسبت داد. با توجه به اینکه اکثریت شهرهای مرزی استان خوزستان عرب نشین می­باشند و وابستگی سببی و نسبی با ساکنان آن سوی مرز دارند و همچنین شکاف جنسیتی و علاقه به پسر در این منطقه زیاد می­باشد، لذا همواره بایستی تمهیدات امنیتی به منظور جلوگیری از هر گونه حادثه ناگوار در نظر گرفته شود.

علل ژنتیکی, کاهش ناباروری, نابرابری جنسیتی, آمایش دفاعی سرزمین, استان خوزستان