علی اکبرپور آلمه جوقی - کارشناسی ارشد رشته علوم سیاسی، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه پیام نور قوچان، قوچان، ایران
سعید محمدی - مدرس و پژوهشگر دانشگاه جامع امام حسین علیه السلام،تهران،ایران
محمدرضا صالحی وثیق - دانشجوی دکتری علوم سیاسی، دانشگاه تهران، تهران، ایران
محمد باقر مکرمی پور - دانشجوی دکتری علوم سیاسی، دانشگاه شاهد، تهران، ایران

دیپلماسی آب به عنوان یک مفهوم در حوزه مطالعات دیپلماسی و سیاست گذاری آب، بسیار مورد توجه بوده است. این توجه، به سبب اهمیت تغییرات هیدروپلیتیک، نیاز به استفاده از انواع جدید دیپلماسی، و افزایش کمبود منابع آب قابل توجیه است. در این پژوهش، تلاش شده با تمرکز بر مسیرهای رسمی و غیررسمی دیپلماسی آب و مرور منابع کتابخانه ای، به این سوال پاسخ داده شود که فرآیندهای دیپلماسی آب چه نقشی در شناخت اقدامات ایران و افغانستان در حوضه آبی مشترک هریرود ایفا می کنند و چگونه ممکن است به حل اختلافات و تسهیل همکاری های آبی منجر شوند؟ یافته ها نشان می دهند با توجه به تنش ها و اقدامات متقابل، دیپلماسی آب پتانسیل حمایت از فرآیندهای حل اختلافات را دارد و با ترتیبات رسمی و غیررسمی مانند مذاکرات مستقیم و تاکید بر ابعاد فرهنگی و اقتصادی، همکاری های آبی ممکن می شود. ازاین رو، دیپلماسی آب به مثابه رویکردی آینده نگر در سیاست خارجی و دیپلماسی، می تواند در مدیریت منابع آبی مشترک و حل اختلافات بخش منابع آبی در چارچوب سیاست های کلی نظام نقش موثری ایفا کند.

حوضه هریرود, ایران, افغانستان, دیپلماسی آب, مدیریت منابع آبی