حسن برزگر - استادیاردانشگاه پیام نور مرکز تهران

بخش بسیار وسیعی از کانسار پورفیری سریدون از دگر سانی پروپلیتیک پوشیده شده است. درحاشیه این توده پورفیری زون برشیایی قرار داشته که به سمت سنگ دیواره به ناگهان قطع می شود. زون دگرسانی پروپلیتیک در حاشیه توده نفوذی بوسیله کانی های آلبیت، الیگوکلاز، کلریت، اپیدوت، کلسیت، و زویسیت و کانی های همراه مانند سریسیت، مونت موریلونیت، آپاتیت و کانی های کدر مانند هماتیت، مگنتیت، پیریت و کالکوپیریت تشکیل شده است. در قسمت داخلی این زون دگرسانی پلاژیوکلاز ها بوسیله کانی های اپیدوت و کلسیت و کانی های هورن بلند و بیوتیت به کلریت دگر سان شده اند. در قسمت خارجی این زون دگرسانی کانی های پلاژیو کلاز، هورنبلند و بیوتیت در حاشیه و در امتداد شکستگی ها دگرسان شده ولیکن شکل اولیه کانی باقی مانده است. نسبت کانیایی پیریت به کاکلوپیریت به سمت خارجی زون دگر سانی افزایش می یابد ترکیب کلریت با نسبت Mg/Fe+Mg بین 0.87-0.98 از داخل زون دگر سانی به سمت خارج تغییر می کند. نمودار های ایزوکن نشان می دهد که عناصر Zr و Al,Ti, نسبتا غیر متحرک می باشند. و جرم آنها در طول دگرسانی ثابت می ماند و فقط تغییرات مثبت کمی را در زون دگر سانی پروپلیتیک شاهد هستیم (ΔV =1.2).

پروپلیتیک، دگرسانی، ترمودینامیکی، کلریت، اپیدوت