مرضیه عباسی - ۱- کارشناسی علوم تربیتی، آموزگار ، کد پرسنلی: ۹۴۰۲۴۰۱۱
نسیم عبدی - ۲- کارشناسی علوم تربیتی گرایش آموزش و پرورش کودکان استثنایی، آموزگار، کد پرسنلی: ۱۶۰۰۱۲۸۹
حمیرا نراشیری - ۳- کارشناسی روانشناسی، آموزگار، کد پرسنلی: ۴۹۰۱۱۶۳۴ marzieh.abbasi۸۹۶۰@gmail.com

در حوزه آموزش و یادگیری، استفاده از روش های کارگروهی و تیمی به عنوان یک رویکرد جذاب و موثر شناخته می شود. این مقاله با تمرکز بر روش های کارگروهی و تیمی، به بررسی اینکه چگونه این روش ها می توانند تعاملات داخل کلاس و همکاری بین دانش آموزان و دانشجویان را بهبود بخشند، می پردازد.روش کارگروهی به عنوان یک ابزار قدرتمند برای تقویت تعاملات و مشارکت داخل کلاس شناخته می شود. این روش می تواند به افزایش مهارت های ارتباطی، توسعه مهارت های اجتماعی، و تقویت تفکر انتقادی در دانش آموزان کمک کند. از طرف دیگر، روش های تیمی با تشکیل تیم های تخصصی و انجام فعالیت های گروهی، می توانند به توسعه همکاری و تعاملات موثر در محیط آموزشی کمک کنند.در این مقاله، ما با تفاوت ها و تمایزهای بین این دو روش آشنا می شویم و نکات مهمی را برای طراحی و اجرای این روش ها مورد بررسی قرار می دهیم. همچنین، چالش ها و موانعی که ممکن است در استفاده از این روش ها وجود داشته باشد را مورد بررسی قرار می دهیم و راهکارهایی برای مدیریت این چالش ها ارائه می کنیم.در نهایت، با بررسی پیامدها و تاثیرات مثبت استفاده از روش های کارگروهی و تیمی در محیط آموزشی، ما به اهمیت و ارزش این روش ها برای بهبود فرایند آموزش و یادگیری و توسعه مهارت های اجتماعی و تفکر انتقادی در دانش آموزان و دانشجویان پی می بریم.با توجه به اهمیت و تاثیر مثبت روش های کارگروهی و تیمی در تدریس و یادگیری، استفاده از این روش ها و رعایت نکات اجرایی آنها می تواند به بهبود فرایند آموزش و یادگیری و توسعه مهارت های اجتماعی و تفکر انتقادی در دانش آموزان و دانشجویان کمک کند.

کلمات کلیدی: روش کارگروهی، روش تیمی، تعامل و همکاری، تدریس و یادگیری، مهارت های اجتماعی