هانیه السادات رضوی - ۱.دانش آموخته ی کارشناسی ارشد روانشناسی بالینی
محبوبه مظفری بندبونی - ۲.دانش آموخته ی کارشناسی آموزش ابتدایی

طیف اتیسم اختلالات رشدی و عصب شناختی است که در آغاز کودکی شناخته می شوند و ارتباطات و تعاملات اجتماعی محدود یا رفتارهای تکراری دارند از این جهت تشخیص در سنین اولیه زندگی اهمیت دارد چون مبتلایان به آن اغلب به علت تفاوت در رفتار و تنوع مشکلاتشان گاهی کر، لال، عقب مانده ذهنی و همینطور شیزوفرنیک شناخته می شوند. اغلب کارشناسان جهان اتیسم را نوعی بیماری روانی می دانند. این کودکان نه تنها زبان گفتاری را درک نمی کنند بلکه زبان اشاره مانند لبخند، اخم و حرکات مشابه را نیز درک نمی کنند و در واقع مانند مجسمه های چوبی هستند. در این پژوهش که با روش مروری انجام شده است هدف اصلی بررسی عوامل موثر بر اختلال اتیسم با تاکید بر نشانگان و درمان بود. روش پژوهش مروری و از نوع کتابخانه ای بود. با توجه به بررسی های انجام شده می توان اظهار نمود یکی از بهترین و مهمترین روشهای درمانی این کودکان مداخله به موقع می باشد. در صورتی که در دوران کودکی و نوپایی، اوتیستیک تشخیص داده شود و مورد درمان قرار گیرد میتواند امیدی برای آینده داشته باشد تحقیقات نشان می دهد که مداخله به موقع سریعتر و فراگیر، موجب تفاوتهای زیادی در کودکان مبتلا به اختلالات اتیسم میشود که بتواند در جریان کلاس درس حاضر شوند. و دوش به دوش به موازات همسالان معمولی خود پیشرفت کنند

اختلال، اتیسم، نشانگان، درمان