رقیه حقی - دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی معماری، دانشگاه محقق اردبیلی
وحید وزیری - عضو هیئت علمی گروه معماری دانشگاه محقق اردبیلی

کمبود منابع انرژی و افزایش مصرف انرژی یکی از دغدغه های جوامع امروزی است. از آنجایی که بخش مهمی از انرژی در ساختمان ها مصرف می شود، تاکنون تلاش های زیادی برای یافتن راه هایی برای کاهش مصرف انرژی درساختمان ها انجام شده است. تاثیر استفاده از مصالح تغییر فاز ساختمان از جمله موضوعاتی است که در این زمینه مورد بررسی قرار گرفته است. مصالح تغییر فاز در دهه های اخیر به دلیل رویکرد سبک سازی در معماری فعلی مورد توجه زیادی قرار گرفته است. بنابراین این مواد با قابلیت ذخیره انرژی بالا به دلیل جرم کم می توانند گزینه مناسبی برای استفاده به عنوان ذخیره حرارتی در معماری امروزی باشند. در واقع استفاده از گرمای نهان در مواد تغییر فاز دهنده (PCM) گامی موثر در جهت ذخیره انرژی است. گرمای نهان ذخیره شده از طریق تغییر فاز این مواد در دمای مورد نظر کاربر می تواند شرایط آسایش حرارتی را فراهم یا بهبود بخشد، بارهای ساختمانی را کاهش دهد. در حال حاضر استفاده از مواد تغییر فاز برای عملکردهای مختلف گسترش یافته است. با توجه به تحقیقات انجام شده در زمینه استفاده از سیستم های مواد تغییر فاز دهنده در ساختمان به این جمع بندی می-رسیم که استفاده از مواد تغییر فاز دهنده در بخش های مختلف ساختمان قابل استفاده است و می توان از مواد مختلف با خواص نزدیک به هم در این زمینه استفاده کرد. بر اساس نتایج بدست آمده، استفاده از این مواد به شکل پانل در کاربرد ساختمانی مقرون به صرفه تر از میکروکپسول ها می باشد و با انتخاب مناسب ماده تغییر فاز دهنده و بر اساس پیکره بندی سیستم انرژی، می توان تا ۳۰ درصد در انرژی مصرفی ساختمان صرفه جویی کرد.

مواد تغییر فاز دهنده، کاهش مصرف انرژی، مصالح تغییر فاز، ذخیره انرژی