محمدحسین کاظمی - دانشجوی دکتری ، گروه علوم و مهندسی آب، دانشگاه تبریز

تبخیر-تعرق یکی از مفاهیم اساسی و مهم در مدیریت و مهندسی آب است . تبخیر - تعرق در مسائل مهمی چون مدیریت منابع آبی ، تغییرات اقلیمی ، مدیریت بحران آب، حفاظت از محیط زیست ، کشاورزی پایدار و مهندسی آب و سیستم های آبی دارای اهمیت است که محاسبه و مدیریت آن باعث افزایش بازدهی و کاهش تلفات منابع آبی می شود. برای برآورد دقیق میزان تبخیر-تعرق بایستی از داده های لایسی متر و یا ایستگاههای هواشناسی استفاده کرد که برای این منظور نیاز به دادههای وسیعی از ایستگاههای هواشناسی است که محاسبه این دادهها و یا نصب لایسی متر اغلب پر هزینه است . بنابراین استفاده از روابطی که نیاز به دادههای ورودی کمتری دارد امری مهم و ضروری است . در این تحقیق از مدلهای مبتنی بر درجه حرارت (هارگریوز - سامانی )، مدلهای مبتنی بر تابش خورشیدی (پریستلی - تیلور و مک کینگ ) و مدلهای مبتنی بر انتقال جرم (دالتون و ترابرت) استفاده شد و این مدلها برای منطقه مورد مطالعه با استفاده از مدل فائو-پنمن -مانتیث واسنجی و ارزیابی شدند که نتایج نشان داد مدل هارگریوز-سامانی قبل و بعد از واسنجی دارای نتایج مطلوبتری است و با توجه به اینکه این مدل نیاز به داده ورودی کمتری دارد، بنابراین استفاده از این مدل برای برآورد تبخیر-تعرق در منطقه مورد مطالعه توصیه می شود. ولی مدل های مبتنی بر انتقال جرم در این منطقه دارای عملکرد ضعیفی هستند.

تبخیر-تعرق، فائو -پنمن -مانتیث ، واسنجی ، اردبیل