سپیده کبیرثانی - دانشجوی کارشناسی ارشد مشاوره و راهنمایی دانشگاه آزاد اسلامی واحد خمی
نجمه سدر پوشان - استادیار دانشگاه آزاد اسلامی واحد خمینی شهر
یوسف گرجی - استادیار دانشگاه آزاد اسلامی واحد خمینی شهر

هدف از پژوهش حاضر، بررسی اثر بخشی مشاوره ی گروهی به شیوه ی رفتار درمانی دیالکتیک بر سازگاری بین مادران و دختران نوجوان شهر اصفهان بود. این پژوهش نیمه تجربی از نوع پیش آزمون، پس آزمون با گروه کنترل است. جامعه ی آماری، کلیه ی مادران و دختران نوجوان شهر اصفهان بود که به روش نمونه گیری خوشه ای انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل جایگزین شده اند. آزمودنی های این پژوهش، 30 مادر و دختر (در مجموع 60 نفر ) بودند که 15 مادر و دختر (30 نفر) در گروه آزمایش تحت آموزش قرار گرفتند و 15 مادر و دختر (30 نفر) در گروه گواه جایگیزن شدند. برای جمع آوری داده ها از پرسش نامه سازگاری فردی- اجتماعی کالیفرنیا استفاده شد که در مرحله ی قبل و بعد از آموزش توسط مادران و دختران تکمیل گردید. داده های پژوهش با استفاده از نرم افزار SPSS در سطح توصیفی و استنباطی تحلیل شده است (تحلیل کوواریانس). یافته های این پژوهش با استفاده از آزمون تحلیل کوواریانس نشان داد که رفتار درمانی دیالکتیک بر افزایش سازگاری ماردان و دختران نوجوان موثر می باشد.

سازگاری، رفتار درمانی دیالکتیک، نوجوان