احسان دانش فر - کارشناس ارشد شهرسازی
حسین درخشان - دکترای جغرافیا

امروزه درنگرش های نوین برنامهریزی مدیریت بحران مدیریت ریسک بحران به عنوان نگرش برتر مورد توجه بوده که درآن رویکرد به زلزله ازخطر به اسیب پذیری و ازواکنش به پیش کنش و ازیک پیده یک بعدی به یک مقوله همه جانبه تغییر یافته است بنابراین بحران زلزله به عنوان بخشی اززندگی روزمره درامده که به خودی خود نتایج نامطلوبی درپی ندارد بلکه آنچه ازاین پدیده یک فاجعه می سازد عدم پیشگیری ازتاثیر آن و عدم امادگی جهت مقابله با عواقب آن است ازانجایی که بررسی و تصمیم گیری درمسائل همه جانبه ای مانند زلزله که پیامدهای آن تمام جوانب شهر را دربرمیگیرد تحلیل برمبنای یک عامل ازکارایی لازم برخوردار نبوده و لازم است مجموعه ای ازعوامل با توجه به اهمیت هریک ازآنها درنظر گرفته شوند ازاین رو دراین مقاله ازمدل فرایند تلحیل سلسله مراتبی که دارای این قابلیت بوده استفاده شده است برسری نتایج بدست امده ازاین مقاله نشان میدهد که عوامل مختلف می توانند تاثیر گذاری متفاوتی درخسارت ناشی اززلزله داشته باشند بطوریکه علاوه برتاثیر عوامل کالبدی فضایی نیر نوع مصالح عمربنا تراکم ساختمانی فاصله ازفضای باز و سازگاری کاربری ها و ... درتشدید تلفات و تخریب رخداد زلزله عوامل محیطی مانند فاصله ازگسل و درصد شیب و معیارهای مدیریت بحران درمراحل عملیات امداد نجات و اسکان نظیر وجود اماکن اسکان موقت و نزدیکی به ایستگاه های اتش نشانی هم حتی اهمیت شان بیشتر ازعوامل کالبدی فضایی بوده است

آسیب پذیری شهری ،زلزله، فرایند تحلیل سلسله مراتبیAHP، مدیریت بحران، منطقه 4تهران