فریبرز رضایی - مرکز تحقیقات صنایع غذایی ایران (بهروز)

کشور ما علی رغم شرایط اقلیمی مناسب، وجود ذخایر عظیم انواع کانی، انرژی و نیروی کار ارزان و موقعیت ترانزیتی عالی (قرار گرفتن در کنار جاده ابریشم و همجواری با جمهوری های تازه استقلال یافته و کشورهای حوزه خلیج فارس) هنوز نتوانسته است در بخش صادرات به موقعیت و منزلتی دست یابد که با توامندی هایش بخصوص در صنایع کشاروزی همخوانی داشته باشد. همچنان که در برنامه پنجساله دوم به رقم 27/5 میلیارد ددلار در آمد ارزی حاصل از صادرات غیر نفتی، چشم امید بسته شده بود، اما طی سه سال گذشته فقط حدود 9/5 میلیارد دلار کالای غیر نفتی روزانه بازارهای جهانی شد و بعید به نظر می رسد که ظرف مدت باقی مانده از برنامه بتوان حدود 18 میلیارد دلار کالا صادر کرد. بر این باوریم که زمان بازاریابی و عملکردهای سنتی گذشته است و باید روشهای علمی را جایگزین آن کرد. در این راستا هدف از ارایه این مقاله را می توان به سه بخش تقسیم کرد: 1- آشنا سازی خوانندگان با شبکه جهانی اینترنت با بیش از 150 میلیون نفر مخاطب در سراسر جهان. 2- ارایه مفاهیم تجارت الکترونیک و بازاریابی در اینترنت 3- استفاده از این شبکه به منظور گسترش صادرات غیر نفتی در قالب ارایه اطلاعات صنایع غذایی و کشاورزی ایران به صورت متمرکز بر روی اینترنت با نام شبکه اطلاع رسانی تخصصی «ایران فولاد»