حسن زیاری - دانشیار دانشکده عمران دانشگاه علم و صنعت ایران
رضوان باباگلی - دانشجوی کارشناسی ارشد راه و ترابری، دانشگاه علم و صنعت ایران

با توجه به افزایش روز افزون میزان آمدو شد وسائل نقلیه و تنوع شرایط آب و هوایی، قیرهای موجود قابلیت تأمین رفتارهای مطلوب مخلوطهای آسفالتی همانند انعطاف پذیری، مقاومت در برابر خستگی، مقاومت در برابر شیارشدگی )تغییرشکلهای دائمی( را ندارند. لذا در سالیان اخیر استفاده از افزودنیهای معدنیاز جمله آهک، گوگرد، گیلسونایت، الیاف و بنتونیت جهت بهبود خواص قیر و در نتیجه بهبود رفتار مخلوطهای آسفالتی موردتوجه پژوهشگران قرار گرفته است. اصلاح خصوصیات قیر با افزودنی های معدنی، باعث بالابردن کیفیت مخلوطهای آسفالتی، طولانی تر شدن فواصل بین تعمیرات اساسی و در نتیجه کاهش هزینه های تعمیر و نگهداری روسازی می شود. در این مقاله تأثیر افزودنیهای معدنی اشاره شده بر خصوصیات فنی قیر و همچنین خصوصیات مکانیکی مخلوطهای آسفالتی همانند مقاومت مارشال، حساسیت رطوبتی و شیارشدگی مورد مطالعه قرار گرفته است. نتایج نشان می دهد که استفاده از افزودنیهای معدنی موجب بهبود خواص مکانیکی و عملکردی مخلوطهای آسفالتی شده است.

افزودنیهای معدنی، خصوصیات قیر، خواص عملکردی، مخلوط آسفالتی