حسنعلی آقاجانی - دانشیار، دانشگاه مازندران
زهرا سروری اشلیکی - دانشجوی کارشناسی ارشد، دانشگاه مازندران

در دنیای امروز، افزایش سطح زندگی و رفاه افراد یک کشور به میزان رقابت پذیری شرکت ها و بنگاه های اقتصادی بستگی دارد که در آن کشور فعالیت می کنند. رقابت پذیری به معنی توانایی سازمان در جهت ماندگاری در کسب و کار و محافظت از سرمایه های سازمان، به دست آوردن بازگشت سرمایه ها و تضمین شغل ها در آینده می باشد. در اقتصاد معاصر، دانش، پایه و اساس رقابت سازمانی می باشد و مهمترین اهداف هر نظام اقتصادی دستیابی به رشد پایدار اقتصادی است. در اقتصاد مبتنی بر دانش، شرکت های دانش بنیان نقش مهمی در رشد اقتصادی بر عهده دارند. شرکت ها و مؤسسات دانش بنیان شرکت یا مؤسسه ی خصوصی یا تعاونی است که به منظور هم فزایی علم و ثروت، توسعه ی اقتصاد دانش محور، تحقق اهداف علمی و اقتصادی و تجاری سازی تحقیق و توسعه در حوزه فناوری های برتر و با ارزش افزوده فراان به ویژه در تولید نرم افزارهای مربوط تشکیل می ود. برای به بازار رسانیدن محصولات شرکت های دانش بنیان نیاز به تجاری سازی محصولات آنها می باشد. تجاری سازی فرایندی است که دانش تولید شده را به محصولات قابل عرضه در بازار تبدیل می کند. در مقاله حاضر، ضمن تعریفی از شرکت های دانش بنیان به تعریف ویژگی های شرکتهای دانش بنیان از جمله: ایده محوری، قابلیت تجاری سازی رقابت پذیر بودن پرداخته شد و عنوان شد که رقابت پذیری مهمترین ویژگی این شرکت ها می باشد و در پایان نتیجه گیری شده است در شرکت های دانش بنیان باید همواره در فکر ایجاد تغییراتی، بازار محور، باشند تا از صحنه ی رقابت بیرون نروند. چرا که، توانایی سازمان در نوآوری منجر به رقابت پذیری می شود.

رقابت پذیری، شرکت های دانش بنیان، تجاری سازی