بهناز غلامحسینی - دانشجوی کارشناسی ارشد دانشگاه آزاد اسلامی واحد خوراسگان(اصفهان)،گروه معماری، اصفهان، ایران
مجید عفیفیان - عضو هیئت علمی گروه معماری دانشگاه آزاد اسلامی واحد نورآباد ممسنی

مقاله حاضر درباره لزوم توجه به بحران های زیست محیطی و چالش های موجود در این زمینه است که بخش عمده ای از آن بر اثر بی توجهی در مصرف انرژی در عرصه ساخت و ساز می باشد. این نوشتار بهانه ایست برای بیان اهمیت موضوع گرم شدن جهانی هوا که در پی افزایش گاز دی اکسید کربن و آلودگی های ناشی از آن صورت گرفته است. اما اینکه چگونه می توان در حیطه معماری به همسازی با محیط زیست وعدم آسیب به اکوسیستم دست پیدا کرد، پرسشی است که در این پژوهش مطرح می باشد. با توجه به اینکه معماری سنتی ایران بدون مصرف بی رویه سوخت های فسیلی و با تکیه بر منابع انرژی پاک مانند خورشید و باد، آسایش حرارتی را برای ساکنین ساختمان فراهم می آورد، هدف این مقاله آشنایی با اصول و ساز و کارهای علمی است که دانشجویان، محققان و عامه مردم را با این روش ها به عنوان راه حلی در این زمینه آشنا می سازد. این تحقیق بر مباحث کیفی و کمی و از نوع توصیفی- تحلیلی است و نتایج آن، ارائه الگوهای معماری به منظور سرمایش و گرمایش غیر مکانیکی ساختمان ها در اقلیم گرم و خشک در جهت هر چه اصولی تر شدن معیارهای ساخت در راستای عدم آسیب به محیط و حفظ منابع طبیعی می باشد تا با استفاده از انرژی های پاک به منظور نگهداشت انرژی که هدف عمده این پژوهش می باشد، نائل آید.

ساختمان سبز، گرم شدن جهانی، محیط زیست، انرژی، معماری