مهدی سعیدیان - دانشگاه صنعتی شاهرود، دانشکده علوم زمین، شاهرود
رمضان رمضانی اومالی - دانشگاه صنعتی شاهرود، دانشکده علوم زمین، شاهرود
سلمان فتحی هفشجانی - دانشگاه صنعتی شاهرود، دانشکده علوم زمین، شاهرود
اکبر نورافکن - دانشگاه صنعتی شاهرود، دانشکده علوم زمین، شاهرود

در این مطالعه لرزهخیزی و تحلیل خطر لرزهای شهر دامغان به روش احتمالاتی مورد بررسی قرار گرفته است. جهت تحلیل خطر لرزهای این شهر، محدودهای به شعاع 150 کیلومتر با مرکزیت شهر دامغان در نظر گرفته شده است. با توجه به تراکم زمین لرزهها در این محدوده، 3 سرچشمه ناحیهای و 8 سرچشمه خطی مشخص شده است. در مطالعات میدانی صورت گرفته در منطقه، میتوان شواهدی از فعالیت کواترنری گسلها را مشاهده نمود. روش بررسی بدین گونه است که پس از جمع آوری دادههای لرزهای دستگاهی و زمین لرزههای تاریخی، این دادهها از لحاظ بزرگی یکسان سازی شدهاند. سپس با توجه به وجود عدم قطعیت در زمان و در نظر گرفتن مدل پوآسونی، پیش لرزهها و پس لرزهها طبق روش Gardner & knopoff حذف گردیدند. بررسی خطر زلزله برای شهر دامغان و دوره بازگشت زلزلههای با ابعاد مختلف متأثر از گسلهای منطقه و بیشینه شتاب افقی جنبش نیرومند زمین برای تمامی سرچشمهها و همچنین توان لرزهزایی هر سرچشمه لرزهای میباشد. در نهایت منحنیهای خطر برای هر کدام از سرچشمههای لرزهای و همچنین منحنی خطر نهایی گستره دامغان تهیه و برآورد شده است. بیشترین شتاب وارده به شهر دامغان، با دوره بازگشت 1000 ساله، برابر g 0/22 برآورد شده است.

دامغان، تحلیل خطر لرزهای، سرچشمه لرزهای