سینا متین - شیراز، دانشگاه شیراز، دانشکده مهندسی، گروه مهندسی مواد و متالورژی (دانشجوی کارشناسی ارشد خوردگی و حفاظت ازمواد)
محمود پاکشیر - شیراز، دانشگاه شیراز، دانشکده مهندسی، گروه مهندسی مواد (دانشیار)
محسن بابایی - شیراز، دانشگاه شیراز، دانشکده مهندسی، گروه مهندسی مواد و متالورژی (دانشجوی دکترای مواد)

امروزه روش های تغییر فرم پلاستیک شدید برای افزایش استحکام مواد، موضوع بسیاری از تحقیقات قرار گرفته است. کامپوزیت ها گروهی از مواد با خواص ویژه ای هستند که از ترکیب دو یا چند ماده در مقیاس ماکروسکوپی تشکیل شده اند. در این تحقیق رفتار خوردگی نانوکامپوزیت (Al-nanoZrO(2 تولید شده به روش اتصال نورد تجمعی در 5 سیکل مختلف مورد ارزیابی قرار رفت. برای این منظور تست های طیف سنجی امپدانس الکتروشیمیایی و پلاریزاسیون خطی در محلول کلرید سدیم 3/5 درصد وزنی گرفته شد و ساختار امپوزیت هم توسط میکروسکوپ الکترونی روبشی مورد بررسی قرار گرفت. پس از انجام آزمایشات مشاهده شد که مقاومت به خوردگی نانو کامپوزیت (Al-nanoZrO(2 با افزایش تعداد سیکل های نورد، به دلیل توزیع یکنواخت ذرات افزایش یافت.

اتصال نورد تجمعی، نانوکامپوزیت (Al-nanoZrO(2، پلاریزاسیون پتانسیودینامیک، طیف سنجی امپدانس الکتروشیمیایی