حدیثه رفعت جو - دانشجوی کارشناسی ارشد سازه های آبی دانشگاه تهران
علی رئیسی استبرق - عضو هیئت علمی گروه آبیاری و آبادانی دانشگاه تهران
جمال عبدالهی - عضو هیئت علمی گروه آبیاری و آبادانی دانشگاه تهران

خاکهای متورم شونده در اثر تغییر رطوبت دچار تغییر حجم می گردند که این پدیده موجب وارد شدن خسارت به سازه هایی که بر روی آنها بنا گردیده اند می شود. به سازی این خاک ها جهت کاهش قدرت تورمی و فشارتورمی از وظایف اصلی مهندسین ژئوتکنیک محسوب می گردد. در این کار تحقیقاتی بهسازی یک خاک متورم شونده به دو روش مکانیکی و شیمیایی مورد مطالعه قرار گرفت. در روش مکانیکی ، بهسازی به صورت مسلح سازی تصادفی خاک با استفاده از الیاف مصنوعی با درصدهای وزنی (0/5، 1، 1/5) و طول های (10، 20 و 30 میلی متر) انجام پذیرفت و در روش شیمیایی از سیمان با درصدهای وزنی (درصدهای پایین 0/5، 1 و 1/5 و درصدهای بالای 5، 8 و 10) استفاده گردید. نتایج نشان داد که هر دو روش مکانیکی و شیمیایی موجب کاهش پتانسیل تورمی و فشار تورمی می گردد و این کاهش تابعی از درصد وزنی و طول الیاف و همچنین درصد سیمان و زمان عمل آوری آن می باشد. مقایسه این دو روش نشان داد که افزودنی های شیمیایی نسبت به مسلح نمودن خاک عملکرد بهتری در بهسازی خاک از خود نشان می دهند.

خاک متورم شونده، الیاف مصنوعی، سیمان، زمان عمل آوری، فشار تورمی، پتانسیل تورمی