کاربرد سنجه های سیمای سرزمین در تحلیل ساختاری اکوتوپهای پارک ملی بوجاق

تعریف سیمای سرزمین بستگی به مقیاس مطالعه وموضوعات موردبررسی داردبوم شناسی سیمای سرزمین براساس سه اصل ساختارکارکردوتغییراستوار بوده و ازسه جز اصلی زمینه لکه و کریدور تشکیل شده است کمی کردن ساختارسیمای سرزمین درقالب سنجه های سیمای سرزمین که ازاوایل دهه 1980 اغاز شده شاخصهای ترکیب و ارایش مکانی لکه هاوموزائیکهای سیمای سرزمین رادربرمیگیرد این مطالعه باهدف بررسی ساختاراکوتوپهای پارک ملی بوجاق واقع درشمال ایران بااستفادها زسنجه های سیمای سرزمین بوده است دراین راستا بااستفاده ازروش گشتالت ابتدا اکوتوپها با استفاده ازداده های 200IRS درمحیط GIS شناسایی و تفکیک شدند سپس با استفاده ازنرم افزار Patch Analyst نسخه 4.2 سنجه های مساحت نسبت محیط به مساحت شاخص شکل لکه و حاشیه لکه محاسبه و وزندهی شدند و درنهایت اکوتوپ ها درسه طبقه قرارگرفتند نتایج حاکی ازآن است که سنجه نسبت محیط به مساحت برای اکوتوپ شنزار ساحلی 424.8بیشترین و برای پهنه دریا 29.39کمترین بوده و همچنین برای سنجه حاشیه کل اکوتوپ دریا با ضریب 35583 بیشترین حاشیه و تالاب بوجاق با 1727.03 کمترین حاشیه راداراست باافزودن معیارهای مربوط به کارکرداکوتوپها شاخصهای تنوع زیستی و عوامل تهدید کننده اولویت بندی اکوتوپها ازنظر حفاظت کاربردیتر خواهد بود

کلیدواژه ها:

اکوتوپ ، patch analyst ، روش گشتالت ، پارک ملی بوجاق ، سنجه های سیمای سرزمین