رضا سیروس صبری - استاددانشگاه شهید بهشتی
زهرا احمدی - دانشجوی کارشناسی ارشد

امروزه باتوجه به نقش کاربردی مناطق طبیعی درجلوگیری ازعوارض حاصل ازصنعت و تغییرات اقلیمی برنامه ریزی و تحلیل این کاربری درشهرها مساله ای غیرقابل اجتناب درروند توسعه شهری به شمار میرود کاربریهای عمومی و بسیاری ازشهرها به دلایلی چون تراکم بالای جمعیت عدم توازن درمکان گزینی و عدم توجه به شعاع دسترسی و استانه های جمعیتی قادر به ارایه خدمات مطلوب به شهروندان پژوهش حاضربراساس روش توصیفی تحلیلی و باهاستفاده ازاطلاعات وداده های جمع اوری شده ازطریق مطالعات میدانی و کتابخانه ای به بررسی جایگاه فضای بازونقش آن درارتقای توان اکولوژیکی محیط طبیعی پرداخته است براین اساس هدف ازاین مقاله تاکید برضرورت افزایش ارتباط انسان شهرنشین باطبیعت و ارتقای بینش اکولوژیک درمقابل بینش یک جانبه اقتصادی بوده که درنهایت راهبردها و پیشنهاداتی جهت برقراری توسعه پایدارارایه گردیدها ست نتایج تحقیق حاکی ازآن است که باتاکید براهمیت پایداری اکوسیستم و ارایه پاسخ مناسب به نیازهای طراحی درحوزه محیط زیست چشم اندازروشنی دراین زمینه پیشرو خواهیم داشت

اکولوژی، محیط طبیعی، طراحی محیطی