مقایسه تاثیر افزودن فایبرهای طبیعی و مصنوعی بر مشخصه های مقاومتی رس

ضعف خاک و مصالح مشابه در برابر نیروها، به ویژه نیروهای کششی و برشی آغازی بر تلاش دیرینه بشر به رفع این مشکلات از طرق مختلف بوده است. استفاده از مواد و مصالح زیست بوم در گذشته استفاده از سیمان و آهک در سالیان اخیر، تا بهره گیری از الیاف طبیعی و مصنوعی در خاک با توزیع تصادفی در پروژههای عمرانی تنها بخشی از این تلاش ها جهت ارتقاء خواص مکانیکی خاک میباشد این مطالعه با هدف بررسی نقش ترکیب فایبرهای طبیعی پنبه و کنف و همچنین فایبر های مصنوعی ویرجین و شیشه به خاک رسی انجام گرفته است. بهره گیری از مجموعه آزمایشات مرتبط و آزمایش برش تک محوری به عنوان محور بررسی نتایج برای خاک تیمار شده مورد استفاده قرار گرفت. درصد های ۰.۰۰۰۶۲۵ تا ۰.۰۰۵ وزنی الیاف در مقایسه با وزن خشک به همراه دوره عمل آوری ۷ روزه برای انجام این پژوهش مورد استفاده قرار گرفت. نتایج نشان داد که افزودن مسلح کننده های طبیعی و مصنوعی به تنهایی و در ترکیب الیاف با یکدیگر در همه حالات، مقاومت فشاری تک محوری و کرنش خاک رس مبنا را بهبود داده است. این افزایش تابعی از مقدار، جنس، اصطکاک بین خاک رس و فایبر و میزان جذب آب الیاف می باشد. نتایج نشان میدهد با افزایش درصد وزنی فایبر تا ۰.۰۰۵ تنش تک محوری و کرنش حاصله افزایش می یابد استفاده از فایبرهای کنف و ویرجین در مقایسه با سایر مسلح کننده ها نتایج بهتری را نشان داده است الیاف ویرجین با افزایش ۲۰۲ الیاف کنف با افزایش %۱۸۱ و الیاف پنبه با افزایش ۱۷۸ نسبت به نمونه شاهد و الیاف شیشه با افزایش ۱۲۸ به ترتیب بالاترین و پایینترین میزان تنش قائم را به خود اختصاص دادهاند همچنین در حالت ترکیبی نمونه های حاوی فایبر کنف بدلیل توزیع پذیری و اختلاط بالا در خاک بالاترین کرنشها را در هر دو حالت الیاف با یک نوع و ترکیب الیاف در این پژوهش را به خود اختصاص داده است.

کلیدواژه ها:

رس الیاف طبیعی و مصنوعی ، تسلیح ، مقاومت برشی ، تک محوری