مهین کردی - دانشجوی کارشناسی ارشد زمین شناسی زیست محیطی
عبدالناصر فضل نیا - عضو هیات علمی گروه زمین شناسی دانشگاه ارومیه
حسین پیرخراطی - عضو هیات علمی گروه زمین شناسی دانشگاه ارومیه
هوشنگ وفائی - مدیر پژوهش امور آب منطقه ای استان همدان

مواد و روش ها: به این منظور 18 نمونه از آب های زیرزمینی این منطقه با پراکندگی مناسب در تمام طول دشت جمع آوری شده است. پارامترهایی شامل: کل جامدات محلول (TDS)، اسیدیته (PH)، هدایت الکتریکی (EC)، غلظت کاتیون ها (Ca2+, Mg+, K+, Na+) و آنیون ها (So4, Ci, HCO3) اندازه گیری شدند. نتایج و بحث: با وارد کردن داده ها در محیط Acrmap9.3 لایه های مورد نیاز با روش درون یابی IDW تهیه شد، که بعد از هم پوشانی مناسب لایه های مذکور، نقشه های نهایی ترسیم و تفسیر گردیدند. همچنین بر اساس نقشه ها و نمودارهای بدست آمده وضعیت کیفی آب زیرزمینی از لحاظ شرب و کشاورزی مورد بررسی قرار گرفت. نتیجه گیری: بررسی کیفیت آب های زیرزمینی روستاهای دالی چو، علی صدر و قطارقویی شمال غرب شهرستان کبودرآهنگ از نظر شرب به دلیل تجمع پایین املاح مناسب می باشد. در مقابل در حوالی روستای آقابلاغی بالا به دلیل فعالیت های کشاورزی، آب های زیرزمینی دارای املاح سدیم و میزان سولفات بالایی هستند. در حوالی روستای میهمله سفلی واقعه در شمال غرب کبودرآهنگ به دلیل انحلال کانی های تبخیری توسط قنوات در دشت های آبرفتی، غلظت کلراید آب های زیرزمینی به طور موثر بالا می باشد. در هر حال اکثر روستاهای واقع در شمال غرب این شهرستان در مقادیر کاتیون های سدیم و پتاسیم و آنیون های بی کربنات و دی اکسید کربن غنی هستند. این غنی شدگی احتمالا ناشی از تشکیلات زمین شناسی منطقه، اقلیم سرد و پوشش گیاهان فراوان است. رابطه TDS با یون های مختلف در آبهای زیرزمینی شمال غرب دشت کبودرآهنگ نیز نشان می دهد که فعالیت های انسانی و غیرانسانی منشا نیترات موجود در آب های زیرزمینی این منطقه است. به طور کلی نمونه های آب زیرزمینی این منطقه در کلاس های C2S1 و C3S1 قرار می گیرند و از لحاظ شوری و سدیم در مصرف کشاورزی محدودیت کمی دارند.

آلودگی آب های زیرزمینی، کبودرآهنگ، نمودار شولر، نمودار ویلکوکس، هیدروژئوشیمی