بررسی ساختار تمثیل در مجنون و لیلی عبدی بیگ شیرازی

عبدی بیگ شیرازی از شاعران توانای پارسی در قرن دهم است. منظومه ی مجنون و لیلی وی از دیدگاههای گوناگونی قابل بررسی است، از آنجا که تاکنون در قلمرو تمثیل این منظومه پژوهش جامع و مستقلی صورت نگرفته است، لذا در این پژوهش از منظر تمثیل با ضرورت و هدف بررسی استقرایی تمثیل در این منظومه و نشان دادن بازتاب داده‎های علمی برای بیان احساسات لطیف شاعرانه و همچنین روش تحقیق در این پژوهش تحلیلی و توصیفی به صورت کتابخانه ای می باشد که پس از گردآوری منابع موجود و اظهار نظر در مورد آنها و همچنین پس از فیش برداری به روش تحلیلی انجام پذیرفته است. و با توجه به سوالات و فرضیه های پژوهش در این منظومه که چگونه تمثیل، پس از گذشتن از مسیر تشبیه و استعاره، در چنین ساختار روایی ظاهر می شود و چرا عبدی بیگ شیرازی در این منظومه سراغ بیان تمثیلی رفته و این شیوه را برای ابراز عقاید و گفتن حرف های خود برگزیده است، پژوهشگران این سوالات را پی جویی کرده و دنبال می کنند.

کلیدواژه ها:

عبدی بیگ شیرازی ، تمثیل ، تمثیل تشبیهی