موسی توانا - دانشجوی کارشناسی ارشدمهندسی شیمی
سید نظام الدین اشرفی زاده - دانشیاردانشگاه علم و صنعت
عیسی توانا - کارشناس مهندسی شیمی

روش‎های متداولی برای حذف مواد زائد از پساب‎ها تاکنون مورد بررسی واقع شده‎اند، اما همه این روش‎ها با مشکلاتی تاثیرگذاری مانند کارایی پایین، گرفتگی، هزینه بالا و سمی بودن محصولات مواجه‎اند. برای غلبه بر چنین مسایلی، فن‎آوری الکتروشیمیایی مورد استفاده قرار گرفته است. روش الکتروشیمیایی نسبت به روش‌های دیگر مزیت‎هایی دارد که می‌توان به عدم نیاز به مواد شیمیایی قبل و بعد از تصفیه، عدم تولید لجن، نیاز به فضای کوچک و سرمایه‌گذاری پایین این فرآیند اشاره کرد گر چه این روش دارای محدودیت‎هایی نیز می‌باشد. سیستم بهتر شامل راکتور الکتروشیمیایی زیستی می‌باشد که این سیستم توان بالقوه‌ای برای تولید انرژی از پساب (با استفاده از سلول‌های سوختی میکروبی) و یک محصول با ارزش مانند هیدروژن (با استفاده از سلول‌های الکترولیز میکروبی) دارد. هدف از این مقاله بررسی امکان و تعیین درصد حذف نیترات و نیتروژن آمونیاک و کل کربن آلی از پساب صنعت آبزی پروری توسط راکتور الکتروشیمیایی است. مکانیزم کاهش نیترات کاتدی و اکسیداسیون آندی و پارامترهای تاثیرگذار همانند PH، مواد کاتدی و چگالی جریان در تکنولوژی الکتروشیمیایی و الکتروشیمیایی زیستی در این مقاله گزارش شده است، همچنین برخی از گزارش‎هایی‎ بر روی حذف همزمان نیترات و مواد آلی توسط الکتروفنتون و سلول‌های سوختی میکروبی مورد بررسی واقع شده است. واضع است که راکتور الکتروشیمیایی زیستی راندمان بالایی (حدود 99%) در حذف آلاینده‌ها دارد، بطوری که حداقل تاثیر را بر روی محیط زیست دارد.

آبزی پروری، پساب، نیترات آمونیوم، کل کربن آلی، راکتور الکتروشیمیایی زیستی